Herkese merhaba. Konum başlıktan da anlaşılacağı uzere eşimin ailesi. 8 yıllık evli ve 1 cocuk annesiyim. Evlendiğim ilk gunden itibaren beni sevmezler ve aşırı derecede ilgisizler. Benim kimsem yok. Hastalığımda, ameliyatımda falan hic sormadılar gecmişte. Bir kez ciddi şekilde boşanmanın eşiğinden donduk hakkınızda hayırlısı olsun denerek kenara cekildler. İlk 3-4 yıl cok umursamadım ve ben yaklaşmaya calıştım olmadı. Sonra ben de bayramdan bayrama, hastalık ve ozel durumlarda arar oldum sadece. Nadiren biraraya geldiğimizde sahte bir yakınlık gosterileri var. Sanki hic sorun yok. Eşimin onlara yaptığı iyilik verdiği değerin sonu yok. Haklısın ama onlar benim ailem diyip kenara cekiliyor. En son olayda trafik kazası gecirdik. Olumden donduk. Eltime haber verdim. O sırada başka birşey icin aramıştı. Gecmiş olsun dedi kapattı. Kardeşi eşimi aradı. Annelerine soylememişler bile sanırım. Cunku beni aramasa da eşimi arardı sanırım. Onların başına en ufak birşey gelse butun kardeşlerini annelerini alıp evlerinde alıyorduk soluğu iyimisiniz diye. Bu yazdığım en son olay. Bunun gibi cok şey var. Bu kadar değersiz olmak cok zoruma gidiyor. Bu konuyu kafama o kadar taktım ki gece gunduz aklımda onlar var. Surekli onlar icin yaptıklarımız geliyor aklıma sinir oluyorum. Bu gidişle ya sinir hastası olacağım ya da kut diye birgun bir yerde gideceğim. Bu takıntımdan nasıl kurtulacağım bilmiyorum.