Herkese merhaba. 24 yaşındayım universiteden mezun oldum ve iş bulamadığım icin haliyle evde KPSS calışıyorum. evde surekli sığıntı gibiyim. Karşıma gecip bir şey demiyorlar ama bu durumdan memnun kalmadıklarını da konuşmalarıyla, hareketleriyle belli ediyorlar. annem surekli evlilikten konuşuyor sevgilim yok, ayrıldık hem zaten işsiz haldeyken biriyle evlenmekte istemiyorum. Kac senedir aynı kabanla duruyorum, aylardır kendime sadece bir tane sweat alabildim. Surekli kendilerinden, ihtiyaclarından bahsediyorlar bana zoraki bi bir şey istiyor musun diyorlar ben de yok diyorum tamam deyip geciyorlar. Kitap parası istemek icin saatlerce duşunuyorum. Benim durumumda uni bitirip evde duran bir suru tanıdığımız var ama umurlarında değil. Beni işe yaramaz goruyorlar. Kendimi derse vermeye calışıyorum ama bu durum o kadar kafama takılıyor ki surekli ağlayasım geliyor, evde her işe yardım etmeye calışıyorum elimden geldiğince ama gozlerinde hep işe yaramaz biri olarak kalıyorum. Canım cok sıkılıyor ne yapsam bilmiyorum icimi boşaltmak istedim.