Merhaba, canımı sıkan bir durumu burda paylaşmak istedim 30 yaşındayım artık bazı şeyler zoruma gidiyor cocuksu ruhumu kaybettim ben her ortama uyum sağlayabilen bir insanım ama nedense eşimin kuzenleri akrabaları tarafından dışlanıyorum, gitmeyin goruşmeyin diyenler olucak ama maalesef mumkun değil aynı aile apartmanı ve surekli goruşuyorlar pandemi de fayda etmiyor ben mumkun olduğunca gitmemeye calışıyorum denk gelmemeye calışıyorum ama haberim olmadan denk geliyoruz bu seferde eşimin ailesine yemeğe gidiyoruz diye gittik baktım butun sulale orda neyse yemek yenilecek, bi yerde canlı muzik varmış eşimin kuzenleri konuşuyor gidelim mi falan diye (birde kuzenler eşimin bi anne tarafı baba tarafı karışık hepsi var nerdeyse orda) gidelim edelim diyolar eltime de sende gel dediler cocuklarını bırakıp gittiler,ben kaldım ne gelir misin dediler ne biz gidiyoruz dediler kimi şehirdışında yaşıyor bir goruşuruz bile demeden gittiler ben akşam boyunca servis yaptım tek genc olarak anlamadım anlam veremedim diğer 2 kuzeni ve elti beni sevmiyor biliyorum bende onları sevmiyorum ama diğerleriyle bir sorunum yoktu tum gelinler kuzenler gitti beni neden dışladılar anlamadım kendime kızdım kızıyorum da neden kafaya takıyosun diye ama orda bulunduğum ortamı gorseniz yanımda ay gidelim mi gitsek mi hadi kalkın gidelim diyip gitmeleri sanki orda gorunmezdim hayalettim de farketmediler beni zoruma gitti