Arkadaşlar merhaba,
Daha once hic bu kadar dolmamistim, biktigimi hissediyorum artık. Onceden uzuluyordum fakat şimdi sadece sinirleniyorum.
14. Yıla girdik evlilikte, surekli bir gecim sıkıntısı hali. Senelerdir calışıyorum gebeligimin 37.haftasina kadar da calıştım. Neyse şuan okullar acıldı okul saati kısıtlı o yuzden evdeyim, eski işyerimden tazminat aldım kucuk bir miktar ve işsizlik alıyorum bir sure idare eder.
Eşim yıllardır bir baltaya sap olmak icin uğraşıyor, neyse şimdi kendine gore bir işi var geliri guzel fakat kredi cok. 2 yıl kaldı bitmesine.

İşi yorucu, surekli eve suratsız ve gergin geliyor, sessizliği de cabası. (evliligimizin başından beri hep bir gecim derdi olduğu icin gerginligini buna bağlıyor, para olsa mutlu olurmusuz)
Yani haliyle yeni yasadigimiz bir durum değil suratsızligi sessizliği. Maddi konularda benim ailem hep destek oldu. Hastanede doğum Parama kadar ailem desteklemiştir, lohusayken cebime ailem para koymuştur.
Fakat beyfendi hep bir gergin olduğu icin biz surekli kavga halindeyiz. Kadın olarak bir giderim yok oyle alistirmisim. Aslında sade bir insanım oyle sac vs de boyatmiyorum, bir kac sene once alyanslari sattık durumlardan oturu. Onu bile al denemedim.

Gecen haftalarda konusamadigimiz icin mesaj attım kendisine uzun bir mesaj yazdım hic bir zaman maddi anlamda zorlamadim hani ne istiyorsun diye, cevap gelmedi bende Allah aşkına eve gelme kapıyı acmayacagim dedim arkadaşında kalmış. Sonra geldi ozur diledi duzelecegim dedi bilmem ne vs vs.

Dun akşam kıyamet koptu, oglumda bir şişlik farkettim vucudunda ctesi olduğu icin dedim yarın pazar aklımda bir şey kalmasın ctesi gunu akşam 10 a kadar coğu bolum acık bizim burdaki hastanelerde. Neyse panik oldum eski sağlık calışanı olduğum icin az bucuk bir şeyler tahmin ettim bir yandan da oğlana belli etmemeye calışıyorum.
Neyse eşimi aradım dediki 1.5 saate gelirim dedim ben cıkayım sen hastaneye gelirsin. Neyse geldi surat beş karış. O ara muayene olduk tetkikler vs.sorun yok kemikte bir sorun var ama ne bilmiyoruz ortopedi gormesi lazım dedi dr. Normalde oğluyla ilgilidir, ama burnumdan getirdi. Ben cok evhamliymisimda ne gerek varmış ta boşuna getirmiştim de. Hastanede dondu sırtını oturuyor konuşmuyor ne oldu diyorum bakmıyor yuzume icinden bir şeyler soyleniyor vs.
Neyse eve geldik diyorum hala neden tavır yapiyorsun ilk başta bagirarak yok dedi sonra evet yapıyorum dedi(sanki yok dese belli olmuyor tavırlı olduğu ya) işte evhamlisin bilmem ne. Bir suru şey soyledi bana. Bende baya laf soyledim. Arada bir suru şey konuşuldu.
(Eşimde eski hastane calışanı sulalesindeki herkesi gotururdu hastaneye) pimpiriksem pimpirigim oğlumu goturdum yani ne oldu sukredecegin yerde bir şey cikmadigina huzursuzluk ediyorsun diye. Tabi bahane bu. Yine maddi sıkıntısı varya beyfendinin neyse Ordan girdik burdan cıktık.

Hani anlaşmak neden bu kadar zor, ki şu zamanda millet anlayışlı oyle her şeye masraf ettirmeyen halden anlayan insan arıyor, bizimki buldu bunuyor. Cidden azla yetinenden herşey esirgeniyor.
Okadar yildim ki sessizliginden surekli stresliliginden. Butun enerjimi alıyor ciddi ciddi boşanmayı duşunuyorum artık 19 yaşında tanıştım boşlukta gibiyim artık.
Annemle konuştuk kızım, yani ac değilsiniz acıkta degilsiniz bu cocugun derdi ne. (ilkokula kadar annem bakti oğluma) hep bir destekledi bizi. Bende artık beyfendiyi memnun edemediğimiz icin ki kendi ailesi başka bir mevzudan yıllardır gorusmuyorlardi bizimle o yuzden daha da annemin bakmasını istemedim. Madem yaranilmiyor kendi başının caresine baksın.
Surekli beni sucluyor yıllardır kendimde aradım durdum hatayı, ne yapayım ben.