Merhaba kızlar...

Bu gece cok doldum yine, zaten babamı kaybettiğimden beridir hic iyi olmadım ki.
Babamın bir sabah bizi sessiz sedasız bırakıp gidişinden bu yana 1 sene gecti. Babacım hicbir şey demeden yatağında kalp krizi gecirerek bu dunyadan goc etti.Bu 1 sene de onsuzluğa alışmaya calışsam da acısı hic gecmedi, her sabah uzgun uyanır mı insan? Her sabah fotoğraflara bakıp, anıların olduğu yerlere gidip hungur hungur ağlar mı insan? Bu ruh halim hem beni hem de cevremdekileri cok yordu, ne kadar belli etmemeye calışsam da ozellikle annem hep anladı. Son zamanlarda "sen boyle yaptıkca ben de cok uzuluyorum yavrum, bak sen boyle yapmaya devam edersen ben de olurum tek kalırsın" demeye başladı, sanırım bu uzuntum onu da yıpratıyor. Annem de 60'lı yaşlarda, cok korkuyorum ona da birşey olacak diye... Sanırım ben anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Telefonla haber almıştım babamın olum haberini, her telefonum caldığında ozellikle sabahları veya akşam kalp atışlarım hızlanıyor.
Dışarıdan buz gibi durmaya calışmaktan, sıkıntılarımı halı altına itip durmadan gun yuzune cıkmasından yoruldum.Nefes alamadığımı hissediyorum coğu zaman, kendimi buz gibi havada dışarıya atıyorum.
Babamın numarasını da silmemiştim rehberimden, bu akşam aradım numarasını, aradığınız numara kullanılmamaktadır dedi. Sanırım kapanmış, turk telekomdu hattı. Geri almak istiyorum o numarayı, nasıl alabilirim fikriniz var mı? Yada daha once alan var mı?