Merhaba arkadaşlar benim bir derdim olarak değil de hissettiklerimi buraya dokmek istiyorum. 6 aylik evliyim ve 10 gun sonra bosanma davam var(resmî nikah onceden kıyıldı anlaşmalı 1 yil icin doldu). 2 sene nişanlılık 2 sene sevgililik. Iyisiyle kotusuyle gecti ama hep sevgi vardi ama şimdi yok. Yaşadığımız olaylar dış etmenler bizi yıprattı. Ve biz de birbirimizi yıprattık. Bu evlilik oncesindeki 2 ayda benimle cok iyiydi. Yalnız evlendikten bir iki ay sonra benimle koptu. Nedenini cok acı oğrendim. Cocuklu boşanmış yaşca buyuk bir kadın vardi.ve bu kadın cok onceden de varmış benim haberim yokmuş. Ispatlayamadim somut delilim yoktu ama emindim. Cunku bazı durumlar vardi onlara girmek istemiyorum ve hislerim de vardi. Konduramadim ama artık ilgisizliği beni dusunmeyisi artik emin oldum . Bana kafanda kuruyosun dese de inanmadim.aramiyordu sormuyordu umrunda değildim. İlgisizlik sevgisizlik bitirdi bendekileride. Ve davayı actim. Cok ağladım cok yiprandim inanın cok duştum ama kalktım. Napıyorsun aylizbon dedim asla buna katlanmak zorunda değilsin sen bu değilsin. Aklım başıma geldi inanın pişman değilim iyikide bitirdim. Tek isteğim bir an once soyadından kurtulmak. Demem o ki kimseye muhtac kalmayın. Emin olmadan cocuk yapmayın benim oyle bir durumum allahtan olmadi cok şukur bağım kalmadi. Elalemi dinlemiyorum umrumda değil ailem arkamda ekonomik ozgurluğum var iyikide varlar. Cok dedikodu mu yapacaklar ama inanın cekmeye raziyim yeterki bitsin


