Merhaba yardiminiza ihtiyacim var.. ben icime kapanik bir insanim ve dertlerimi baskalariyla paylasmayi bu yasima kadar hic beceremedim keske yapabilseydim belki buraya kadar gelmezdi. 26 yasindayim ve nisanliyim. Ilk sevgilimdi kendisi ve onu tanidigimda cok kucukdum beraber buyuduk cok gel gitlerimiz oldu.. cok ayrilip barisisdik nerden baslasam aslinda inanin bilmiyorum.

Ben turkum ve kendisi kurt. Bu kultur farki bizim aramizda hic bir zaman problem olmadi cunku aylesiyle sozlenmeden once hic tanismadim aylem kizar diye. Durumlar aslinda baya karisik..

Sozlendikden sonra icime attigim seylerin birden yuz ustune cikdiginin farkina vardim. Onceden hic umursamadigim seylerin sozlendikden sonra aslinda ne kadar onemli problemlerin oldugunu anladim. Kultur farkinin ise sozlendikden sonra aylesiyle tanisdikdan sonra daha cok anladim. Sadece o deyil, nisanlim cok kiskanc bir isan, giymime, cevreme, nasil gorundugume filan cok karisir. Dar giymememi, dekolteli giymememi filan istemez. Onceden umursamazdim ewet tamam diyip gecerdim cunku zaten acik giyinen bir insan deyilim, ama sozlendikden sonra isin ciddiyetini mi anladim bilmiyorum ama herseyi farkli gozle bakmaya basladim.

Ben evin en kucugum, ve cok guzel bir cocuklugum vardi ama onda tam tersi, ayle baglari cok kotu babasi ile aralari cok kotu ama
Kendisi aylesine cok duskun ve aylesine biz sozlenmeden once cok bakdi bu benim icin hep bir problemdi cunku maddi yonden bizi cok etkiledi ve kendisinin borcu var. Zaten kultur farki burdan basliyor.. onlarda evin en buyuk erkegi aylelerine bakiyor.. ben bunu hic bir zaman anlamamisdim ama onlarda oyle. Ben kendi ayaklarimin uzerinde duran birisiyim. Maddi yonden ne ona nede baskasina ihtiyacim var. Gelirim gercekten cok iyi.

Kafami karisdiran seyleri sizinle paylasmak istiyorum.. kiskancligindan cok korkuyorum kiyafetlerime, makjacima bazen cok karisiyor, aylesine cok duskun onlara zamaninda bakdigi icin simdi cok borcu var ben odicem sen neden kafana takiyorsun diyor ama elbet oyle olmuyor tabi ucu banada dokunuyor, sozlendigimizden beri aylesinden bir gram bisey gormedim.. beni yanlis anlamayin, hic bir zaman maddi anlamda bisey beklemedim aslada beklemem ama elbetteki insan sorar yalandada olsa der ki bisey lazim mi diye hic bisey gelmiyor, sozlendikden sonra aylesinden sogmaya basladim ne bir ilgi goruyorum nede bir destek, nisanlim herseyi kendisi yapiyor hic biseye destek cikmiyolar, altinlarida kendisi takicak aylesi hic bisey takmicak sozumdede bisey yapmadilar.

Elbetteki insanin elinde olmadan zoruna gidiyor kontrol edemiyorum, aylesinden sogudum elimde olmadan ve bunu onada yansitiyorum.

Kultur farkindan cok korkuyorum, ben babami sarilir operim aylemin yaninda cok rahatim ayle baglarim cok kuvetli onda ise cok farkli bize geldiginde sen babanin yaninda nasil boyle oturabiliyosun diye kucuk bir kavga cikmisdi ona kizmadim cunku o oyle buyumusdu babalarinin arasinda cok soguk bir bag var benim aylem ile tanisdikdan sonra benim aylemi cok sevmeye basladi o gercekten cok mutlu bunun farkindayim, aylemin ne kadar iyi oldugunun farkinda.

Ama bende oyle deyil bende anlatamadigim bir sekilde soguma oldu.. elbete herkesin evlenmeden once kafasi karisir bu normaldir ama bende cok farkli. Icimde anlatamdigim bir sekilde evlilik korkusu var. Neden bilmiyorum inanin bilmiyorum. Artik geceleri uyuyamaz oldum.

Ve dugun yaklasiyor, ev tadilata basladi, istedigim hersey oluyor, ama ben mutlu deyilim. Hatta evlenip bosanmayi bile dusunur oldum biliyorum cok sacma ama oluyomus demeki.. Evlilikden cok korkuyorum, beni daha cok kisitlamasindan korkuyorum, aylesinden sogudum icin korkuyorum. Onu 13 senedir taniyorum herseyi birakip atip gitsem hic bisey olmamis gibi hayatima devam edebilirmiyim onuda bilmiyorum.

Lutfen bana yardim edin, her fikire acigim, herseye acigim. Etrafimda kimseyle paylasamiyorum.