Bir onceki konuda yazmıştım derdimi kucuk cocukla bosanma simdi avukata verdim cekismeliye dusecek gibi sali davayi acacak ama bu sulale den bıktım herkes sanki ben pisman olacam benim hatam gibi baris naralari atiyor annem sakin gitme derken eniste gazina geldi baris diyor anlasmali olsun diyorum guzel guzel bitsin yuzumuze bakacak saygımız olsun diyorum tam arap sacı oldu . Herkes bik bik konuşuyor ısrarla hayir gidersem eskisi gibi olmayacak adama bisey hissetmiyorum diyorum eee asik olarak aldin .annem biz alma dedi aldin simdi cocuk var cocuga yazik degilmi duzelir insanlar diyorlar . Tek başıma nasil mucadele edecegim bilmiyorum avukat demisti cekismeli olunca aileler girince cok zor olacak dedi vazbile gecebilirsin dedi. Dedim o degismez 1 yil idare eder sonra yine aynisi ama kimse beni anlamıyor. Evet cocuk babasini ozluyor ama ben o eve gidersem ben kotu olacağım biliyorum ben kavga cıkaracağım adamla yanyana gelmek istemiyorum dedim herkes cocuk diyo yetim boynu bukuk kalacak diye. Dedim babasi olmemiş orda. Babasida simdi cocugu bana ver tamam bosanalim diyo. Yok oyle sey dedim yaa benimde canim yaniyor oglumu cok ozluyorum dedi . Allah bana kuvvet versin tek basima ordu ile mucadele ediyor gibiyim. Ilerde zor olacak hastaligi sagligi okulu var ama ben istemiyorum dedikce ben kotu oldum tum sulalede herkes kavga eder.mis o isin ciddiyetini anladi dedim cocukmu anlasin isin ciddiyetini ille anasi babasi kulağınimi cekecekti. Ben yeterince değersizlestim diyorim . Gelecek beni hem korkutuyor hem nasil olacak bilmiyorum .cok uzun oldu ksr bakmayim icimi doktum