Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum o yuzden biraz uzun olacak. Yaklaşık bir senedir bir erkek arkadaşım var, başlarda her şey cok guzeldi. Farklılıklarımız vardı ama hep ortak nokta bulmaya calışıyordu, beni bir nevi hayalimdeki erkek olduğuna inandırdı. Sevgilim aynı zamanda iş arkadaşım, iş ve akademik yonden yaşıyorduk tartışmalarımızı. Benim akademik olarak ne zaman onemli bir donemim olsa, mutlaka kavga cıkartıp ilgiyi uzerine topluyordu, bana bir yuk de o ekliyordu. Onceleri bunu fark etmedim, fark ettiğimde ise sevgilime soyledim boyle duşunduğumu. Once cok aşırı tepki verdi, sonra evet bilincaltımda senin başarılarını kıskanıyor olabilirim cunku ben senin kadar başarılı uğraşsam da olamam dedi, dikkat edeceğim dedi ozur diledi ben de uzatmadım. Ancak bu olay kopma noktamız oldu... Bundan sonra hic toparlanamadık. Bu arada ben yuksek lisansımı yeni bitirdim, erkek arkadaşım yuksek lisans oğrencisi bu donem mezun olacak. Aynı şirkette aynı pozisyonlarda calışıyoruz, sandığı gibi bir ayrılığımız yok o yalnızca 2 senedir calışıyor ben erken başladım 6 senedir calışıyorum yaklaşık olarak.

İkimiz de yurtdışında doktora yapmak istiyoruz, bunun icin burslara başvurduk, ben kabul aldım o alamadı ve bana daha cok bilenmeye başladı. Herkese gulerken bana soğuk davranıyordu, dışarıya cıktığımızda konuşmuyordu kafasını telefonundan kaldırmıyordu, ben de bir gece iyice sıkıştırdım ve sebebini sordum. Başladı icindekileri boşaltmaya... Ben ortadoğulu bir erkeğim modern olamam, senin bu kadar ozguvenli olmanı kaldıramıyorum. Sen cok başarılısın ben senin kadar başarılı senelerce uğraşsam da olamam cunku sen dunyaya şanslı gelmişsin, iyi imkanlara sahip bir ailede buyumuşsun, ozel okulda okumuşsun, yurtdışında calışma imkanın olmuş ben hicbirine sahip değilim ve bu artık benim egoma cok dokunuyor. Ben yanımdaki kadın benden aşağıda olsun isterim cunku yuksek olursa bunun altında eziliyorum, ben bu baskıya dayanamıyorum artık dedi. Lise mezunu olacak benim evleneceğim kadın, benden az maaş alacak, yukselme riskini goze alamam dedi. Ben şok oldum! Bana feminizm nidaları atıyorken ne oluyordu dedim, o evleneceğim kadın haric. Ben egosu yuksek bir erkeğim, başka turlu yapamıyorum, sana arkadaş olarak yukselmene destek olurum ama sevgili eş olarak olamam egomu incitiyorsun dedi.

Bu olaydan sonra ben bir sure konuşmadım ama işyerindeki profesyonelliği koruyamadı. Yuzume bakmadı, beni gorduğu yerde kactı, iş ile ilgili sorularıma bile cevap vermedi. O yuzden biraz da benim salaklığımdan tekrar goruşmeye başladık ama eskisi gibi değildik. Dun butun ipler koptu, cunku bana bir suru şartla geldi!

-Ben onun kız arkadaşlarına karışmayacakmışım, hatta benimle konuşurken hayatına biri girerse bile beni ilgilendirmezmiş.
-Benimle iş yeri harici dışarıda goruşmek istemiyormuş.
-Sosyal medyadan onu takip etmemi yasaklamış (!), her yerden cıkarmış geri ekleyemezmişim.
-İşten ayrılınca da benimle goruşmek istemiyormuş.

Peki ben bu şartlar karşısında ne kazanacağım dedim? Benimle işten ayrılana kadar goruşme hakkı kazanacaksın dedi! İnanamadım, şok oldum, daha once hic boyle bir ego seviyesi ile karşılaşmamıştım. Eğer kabul etmezsem işte yine huzurumu bozacakmış gecen seferki gibi. Ben 1 ay sonra işten ayrılıyorum, 1 ay idare ederim dedim kesinlikle bu laflardan sonra tekrar barışamam. Eminim barışmak isteyecek bir sure sonra benim onu istemiyor oluşumu hic kabul edemiyor, ne zaman uzaklaşsam illa konuşmak icin uğraşıyor. Ben cok yoruldum, bu şartları bana sunabildiğine inanamıyorum hala.

İşyerinde o yokmuş gibi davranıyorum, tekrar yazarsa ne yapmalıyım, intikam almak istiyorum ama değmeyeceğine inanıyorum bir yandan da. Cok uzgunum. Hala dediklerine inanamıyorum.