Hepinize Merhaba arkadaşlar. Bende cok değil daha birkac ay oncesine kadar burda yazılanları okuyup acaba bir gun bizimde bir evladimiz olur mu diye ic geciriyordum. Bitkisel kur araştırmaları, macun tarifleri,doktor onerileri falan ne duySam ne okusam hemen esime kosardim. Evliliğimİz 4 ayını doldurunca bizde evlat sahibi olalım dedik. Ama 1 ay gecti yok 2 ay gecti yok derken 6 ayin sonunda Dr a gittik ve esimde Sperm azlığı ve hareketsizligi oldugunu ve duşuk derecede Varikosel olduğunu oğrendik. Ilk Gittiğimiz doktor tabi sagolsun direkt eşime tup bebekten başka cocuğunuz olmaz demiş sadece bir spermiyogram sonucuna dayanarak. Eşim Dr un yanından cikip doktor boyle dedi deyince inanamadım tabi şaka yapıyorsun diye tepki verdim insan inanmak istemiyor tabi ve o hastaneden ağlayarak cıktığım gunu hic unutmuyorum. Neyse sonra kurler denedik falan yine olmadı bu arada başka bir Dr araştırıp bulduk ve bize daha ilk tepkisi bakmayın siz onlara olur sizin cocuğunuz diyerek bize guzel bir moral verdi. Meğerse esimdeki Sıkıntı hormonlarindan kaynakliymis doktorumuz once onu tedavi etti ve sonra spermlerine yonelik tedaviye basladi. Cok şukur ki sayisida hızıda zamanla arttı ve Aralık ayında tamda kandil gunu hamile olduğumu ogrendim. 1,5 yıl once uzuntuden gozyaşı dokerek ciktigim hastaneden bu kez mutluluk gozyaşları dokerek cıktım. Diyeceğim o ki elinizden geleni yapın ve tevekkulu Allaha bırakın asla dilinizden duayı eksik etmeyin cunku hersey onun "ol" demesiyle oluyor. Şimdi benim kucuk prensim 24 haftalik oldu bile inşallah kucagimiza almakta nasip olur hayirlisiyla. Tanıyıp tanımadığım herkes dualarim da Allahım hepimizin gonlune gore versin insallahh. Birgun bende buraya guzel hikÂyemi yazacağıma inanıyordum. Hepinize umut ve moral olsun guzel arkadaşlar