Merhabalar.
Eşim 38 yasinda ben 37 yasindayim ikimizin de ilk evliligi.
Cok gerginim . Eşimle konuşmadan once sizin fikirlerinizi de almak istedim.

Kayinvide bir turlu oglunun evlendigini kabullenemedi. Esime soyledigi iki lafindan biri boşan. Evlenmeden once de istememiş zaten eşime surekli ayril demiş durmuş bunu evlendikten sonra ogrendim.

Eşimle annesi arasinda bagimli bir ilişki var annesi ne derse ne isterse , o yapilacak başka turlu yapmak mumkun degil. Kayinvalidenin istedigi olmazsa kiyameti kopariyor. Eşime surekli sen adam olmazsin ne zaman anne sozu dinleyeceksin bilmem ne diyor. Kendinden kaynakli cikan her sorunda ben demedim mi sana bununla evlenme diye boşan kurtulalim diyor. Ben zaten beceriksiz, aptal , okuz gibi yemek yiyen , koca parasi yiyen , saygisiz aile terbiyesi gormemis bir mahlukum kayinvalidenin yuzume soyledigine gore.

Kucuk bir ornek vereyim gerisini siz dusunun daha nelere karisiyor.
2 kilo domates aldik diye kiyameti kopardi niye yarim kilo almamişiz, yarim kilo neyimize yetmiyormuş. Sanki adam oldurduk bas bas bagiriyor etmedigi hakaret kalmadi. Eve aldigimiz her seyi istiyor aldigimiz yiyecekleri getirin burda yiyelim diyor. Evine gitsek burda yatin gitmeyin diye tutturuyor. Bir gun gitmesek kiyameti kipariyor, bir yere gidip kendine soylemesek niye beni goturmediniz diye agliyor bagiriyor kavga cikariyor kusuyor bizim etrafinda donmemizi bekliyor ozur istiyor. Istedigi olmadiginda da kusuyor duygu somurusu yapiyor ya da kavga cikariyor.

Daha anlatsam bitmeyecek bir suru şey yaşandi.
Beni butun akrabalara herkese kotuluyor. Yeni evliyken esimin akrabalarina evine gitmeyij o misafir sevmiyor bizi bile evine sokmuyor demiş şaşirdim. Samimiyet kurdugum akrabalardan hep şunlari duydum biz seni boyle bilmiyorduk seni cok farkli anlatiyorlar. Hatta yeni tabidigim insanlar bile bana anlam veremedigim sekilde garip davraniyordu sonra ogrendim ki kayinvalide benim hakkimda asilsız seyler soyluyormuş.

Anlatmakla bitmeyecek sorunlar kavgalar yasadik eş ailesiyle en sonunda ben iletisimi kestim. Eşim gorusmeye devam ediyor ama kayinvalidem eşime biz ne yaptik da kustu ,sen adam misin , adam olup karini getiremiyorsun, kilibik , avrat agizli , karindan izin al da buraya gel , karindan izinsiz hicbir sey yapamazsin , karin gelip bizden ozur dileyecek, ben onu istemiyorum ogulmsan bosayacaksin vs... Eşim annesiyle telefonda tartisiyor surekli. Sonunda o da gitmeyi gorusmeyi kesince iyice kiyamet koptu.

Eşimle ailesi kaynakli başlarda cok sorun yasadik terapi de aldik cok şukur esimle aramiz iyi mutluyuz sorunumuz yok.Kayinvalidenin bitmek bilmeyen asılsız dedikolarina da yalanlarina da hep kulagimi tikadim ama bu defa sınırını fazlasiyla aşti.
Kayinvalide beddua edip duruyormuş , evimize giren cikan bellisizmiş cesit cesit arabalarla adamlar girip cikiyormus ( kayinvalide ile yarim saatlik mesafedeyiz).

Oglunu ac birakiyormuşum acliktan olecekmis zavalli .
Benden bosanamiyormus buyu yaptirmisim agzimin icine bakiyormus. O kadar benden bikmis ki intihar edicem diyormus annesine. Oglunu benden kurtarmak istiyormuş. Oglu cocuk var diye bosanamamiş simdi cocukta yokmuş (rahmetli oldu) bosanacakmisiz...

Iki haftadir akrabalar arasinda bu asilsiz dedikodu devam ediyormus ( esimin bir kisim akrabalari benim ailemle ayni sehirde oturuyor) benim ailemin kulagina gitmiş , beni arayip duruyorlar. Esimin halasi da aradi bugun kayinvalide onu da aramiş.
Ne yapayim ben bilemedim cok gerildim.

Guncelleme : eşimle konuştum , bunu soyleyenlerle ben konusurum anneme bakmayin yalan soyluyor derim.
Annemle de konusacagim sen canini sıkma dedi.