Hanimlar merhaba,
Buraya bir gun yalnızlıktan konu acacağımı hic duşunmemiştim. Benim konularımı bilenleriniz vardır genelde uzuun konular acarım baştan uyarayım

Gelelim konuya, onceki konularimda mevcut, 3 ay oncesine kadar 5 senelik bir ilişkim vardı ve birlikte yaşadığımız evi de kapatarak ilişkimizi sonlandirdik. Ayrıldığımız donem o zor 1-2 haftayı atlattıktan sonra adeta hayata dondum, sanki yıllarımı bi ilişkide değil de komada gecirmisim gibi gozlerimi actım. Hatta cevremden cok fazla "black wine sen cok degistin, yuzune renk geldi artık daha pozitifsin, eskiden halin tavrın icine nine kacmış gibiydi" sozlerini duydum duymaya da devam ediyorum. Ayrılığı atlatır atlatmaz doğru ya da yanlış bulursunuz bilemem, gozumu yeni flortlere diktim cunku bi erkek tarafından bi kadın, bi dişi gozuyle gorulup taktir edilmeye yıllardır actım. Ama 5 yılın ardından karşıma cıkan manzara tam anlamıyla bi kaostu. Sanki ben 5 yıl bi sığınakta yaşamışım da, cıktığımda sevimli koyumu bulacagimi umduğum yere gokdelenler rezidanslar dikmişler gibi bi şaşkınlık ve hayalkırıklığı yaşadım. Ya 5 senede herşey nasıl bu kadar değişebilir? Cinselliğe asla karşı değilim hatta baya da seven bi kadınım, ama bi muhabbetin "selam, naber, seks?" Şeklinde ilerlemesi nasıl bu kadar normalleşmiş olabilir? Heeey, ben bir bireyim, bi zekam var, fikirlerim var, biraz merak et? Ben de seni merak edeyim hani sevişmeden bi tanissak mi???
Karşılaştığım bir başka canımı sıkan olay da gayet guzel ve hatta duygulu gecen bulusmalar sonrası, erkek kişisinin "ben ilişki duşunmuyorum, adını koymayalim sana umut vermeyeyim" diye bombayı orta yere bırakması. Bu iki kere başıma geldi. Arkadaşlar, flort muessesesinin yeni haline aşina olanlar lutfen yesillendirsin; goruştuğun kişinin saclarını, avucunun icini opmek, koklayarak sıkı sıkı sarılmak, gozunun icine tatlı tatlı gulumsemek hoşlantı belirtisi değil mi artık? Bakın bunlar sadece cinsellik amaclı olamaz cinsellik sonrasında da devam eden davranışlar cunku.
Noluyo, neden boyle oluyo, gercekten anlamıyorum ve gunden gune umudumu yitiriyorum. Deli gibi ilişki aramiyorum ben, kapağı birine atsam diye de bakmıyorum sadece fiziksel olarak olduğu kadar duygusal olarak da bi bağ kurabilecegim birini istiyorum, kimseye "hoşgeldin hayatıma sevdiğim" der gibi de bi tavrim yok uyustuysam, hoslandiysam ilgimi belli ediyorum sadece. "Biseyleri bi yerde yanlış yapıyorum" diye kendimi sorgulayacak oluyorum, ama bu gercekten benim sucum mu yoksa ortalık cidden artık boyle leş olduğundan mi bunları yaşıyorum bilmedigimden kendime de haksız yere yuklenmek istemiyorum.
Bi caresi, tespiti, tavsiyesi olan lutfen soylesin, beklentilerimi sadece cinselliğe indirgedigimde bile kafama yatan birini bulmak aşırı aşırı aşırı zormuş. Ne yapayım ben şimdi?