Herkese merhabalar

Bu saatte uyutmayan bir derdimi paylaşmak istiyorum. Okulum bu sene bitti sosyoloji okudum. Son odevi de bugun teslim ettim. Zaten pandemiden on-line oldu okul evdeydim şimdi yine evdeyim hicbişey anlamadım universiteden de.

Benim derdim, kendimi işe yaramaz hissetmem ve yuk oluyorum hissi. Bunda ailemin cocukken bunu soylemeleri, para hesabı yapmaları ve benim cok takıntılı olmam var. Şuan boyle bir durum yok ama icimde yer edindi. Eve odev yapmaya gelen arkadaşlarıma meyve suyu alınca annem laf sokuyodu mesela. Kıyafet isteyince guzelce para yok demek yerine aynılarını giy kıyafet falan yok diye tersleniyodum gibi. Bunlar icimde yer edindi. Eskiden de boyle hissediyodum ama okul okuyodum derslerime cok calışıyodum. Ama bolumumde muhendislik vb iyi bir alan olmadığı icin de cok korkuyorum. Hicbir seyi beceremiyorum gibi. Şimdi okul bitti daha ilk gunden inanılmaz mutsuz hissediyorum. Boş durmamak icin yemek temizlik yaptım tum gun.

Ya senelerce iş bulamazsam. Kafayı yerim o zaman. Şuan bi ise giremem de yuksek lisans ve dil oğrenme planım var iş bulabilmek adına ama bu psikolojiyle ne yapacağım bilmiyorum. Sırf para kazanmak uğruna kasiyerlik vb da yapmak istemiyorum.
Lutfen bana bir şeyler soyleyin bu işe yaramama ve para harcıyorum aileme yuk oluyorum hissinden nasıl kurtulabilirim. Sanki herkesin parası var bi benim yok herkes duzenini kurmuş bi ben acıktayım. Calışan kadını da calışmayan kadını da cok normal buluyorum ama sanki ben calışmak zorundaymışım o calışmayan kadınlar gibi bir hakkım yokmuş gibi hissediyorum...
Ulkenin geleceği de karanlık cok korkuyorum

Okuyup yorum yazan herkese cok teşekkur ederim

GUNCELLEME: Herkese merhaba
Burada bir derdimi paylaşmıştım. Şimdi sorun cozulunce guncelleme yapmak istedim. Evime yakın şartları gayet iyi olan ve icime cok sinen bir işe kabul edildim pazartesi başlıyorum. O donemde bana guzel dileklerde ve tavsiyelerde bulunan herkese yeniden teşekkur ederim.