Evet gercekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın muşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede buyudum.Erken yaşta karşıma cıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 cocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,camaşır,bulaşık,cocukların odevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi gunleri calışıyor ben evdeyim.Cocuklarımla vakit gecirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da cıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar gunleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta ici icin hazırlık.Coğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye duşunurken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit gecirelim.Cocukların birinin odevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum cok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yukseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı dongu.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman icerisinde beni yıpratan bir suru şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.

Okuyan, yorum yapan herkese cok teşekkur ederim şimdiden.