merhaba hanımlar benim hikaye cok cok uzun ama biraz ozet gececeğim. Eltim ve eşimin dayısının eşi ( hala deniliyor)cok iyi anlaşan iki kişi.Bunların sorunu inanılmaz laf meraklısı olmaları ve dedikodu sevmeleri. Eltim (psikolojik tedavi goruyor) ben nişanlıyken, bu kadın ve mahalledeki diğer kadınlar hakkında ne varsa anlatıyordu.Ornek: x dedi ki onun kaynanası yok tek başına rahat rahat girip cıkmasın ona kaynanalık yap, Hala dedi ki cocuğu tek buldu parmağında oynatıyor.Parasını yiyor. Aman halaya dikkat et cok lafcıdır, camların acıkken konuşma duvara saklanıp konuşmaları dinler. Gercekten de kadın değil ama adamın duvara pusup beni dinlediğine bir arkadaşım şahit olmuş (Arkadaşım bana gelmişti onu yolluyordum az da ayak ustu muhabbet ettik kız kapıdan donunce duvara saklanan ve bizi dinleyen dayıyı gormuş.)
Ben eltimden ve bu konuşmalardan sıkılsam da sabrettim ama dozaj gun gectikce arttı. En son nokta benim kocam daha yakışıklı( Ağbi bana bir kere selam vermişti, bu da yanındaydı,kıskanmış benimle konuşmasını yasaklamış) benim parkem daha kaliteli evi tadilat yaptır bana ver e kadar geldi.Bunlara hep sustum ben ama evin dış tadilatını yapan eşim ve babama( Rahmetli babanın aldığı duvarda kullenılan kopukleri kullandılar diye- onları biz aldık, biz kullanıcaz, kimden izin aldınız, kullanmayın) bağırınca bende bağırdım ve konuşmayı kestik. Ben o sinirle dayı ve yengeye de selam vermeyi biraktım. Cunku bu kadına bu kadar cesareti veren onlar. Hala hamile kaldığımı oğrenince gorumcemi aramış demiş ki" benimle konuşmuyor, sebebini bilmediğim halde, eltiyle bağırdı diye konuşmuyor hem bağırmış da ne olmuş canım buyuktur bağırır idare edecek.Onunla konuşmadığımı tum mahalle ve akrabalara da soylemiş.Daha cok yapılan var ama konu uzamasın diye azalttım. Sizce konuşmamakla doğru mu yapıyorum, yanlış mı?