Merhabalar herkese. Konuya nerden girip anlatacağım inanın bilmiyorum. 36 yaşında 11 ,9 ve 5 yaşlarında uc tane cocuğum var. Sorun evliliğim. 12 yıldır evliyim ve yaşadığım tum sorunları hep gormezden gelmişim hep halının altına supermusum.Ben oğretmenim, eşimde biz evlendikten 4 yıl sonra oğretmen olarak atandı. Evliliğimizin başından beri 3 gun mutluysak 10 gun mutsuzuz.Ben oyle saf mısim ki yaşadığımız her sorunda , uzgun hissetmem sanki sorunun sebebi benmişim gibi beni bir şekilde manipulasyonlarla ikna etmiştir ve bu surekli boyle olunca ben artık dedim ki demek ki sorun ben de. Hep kendimi duzeltmeliyim diye duşundum. Ve kendisinin isteğine gore davranınca cok mutlu gorunuyorduk.hatta kendi ailem onun ailesi dahil surekli bizim iliskimize mudahale etmeye calışırlardı. Kendi ailesiyle aile apartmanında yaşıyorduk başlarda. Ama onlarla yaşadığım tum sorunlarda hep ben suclu cikariliyordum. En son bir şekilde o apartmandan ayrıldık. Sozde ayrı eve cıkınca mutlu olacaktık dediğim gibi 3 gun iyi 10 gun kotu hayat bir şekilde koşturmaca okul ev cocuklar hızla devam ediyordu. Belki o kadar hızlıydı ki artık oturup sakın kafayla birbirimizi duyamaz olmuştuk. Eşim surekli sıkıntılarını anlatır, ben de rolum gereği destek olurdum huzurumuz bozulmasın bir yerde yanlış yaptığını soylediğimde bile destek vermedigimde suclu ilan edilirdim. Kendi aileme gelince daha once bu konuyu burada yazmıştım ailem evlendiğinden beri biz seni okuttuk maaşını gidip kocana yediryosun diye surekli başıma kalkıp duruyordu. Eşim de bundan şikayetci idi zaten ona hak veriyordum her zaman ilk onceliğim kendi ailem olmuştur.En son anneme dedim ki bu dur artık olene kadar bunu başıma kalkip duramazsin dedim annem geri cekildi ve bir daha bu konuyu acmaz oldu.ama annemi kırdığım icin yine vicdan azabı cekiyordum eşim de bi demiyordu al senin maaşın nasıl mutlu olmak istersen oyle harca. Ailene istersen harclık ver demedi. Neyse bu konu yuzunden eşime de dedim ki ben maaşımı istediğim gibi harcarim kartımı bana ver dilediğim kadar veririm. Bu defa ben boyle davranınca eşim boşanmak istedi falan ben dedim bosanmiyorum ,panik atak gecirmeye basladi. 5 6 ay kadar tedavi gordu.Neyse.iyi oldu sonra. Tabiki Annemlerle yaşadığım tum bu olayları kv, kv kayın, elti falan oğrendi.( Zaten hepsi fesat , haset insanlar.) Hic hoslanmadim onların bunları duymasindan neyse olan oldu. Oyle olunca eşim ve ailem arasında kaldım ama dengeyi sağlayabildim. Sonrası yaşadığım hissettiğim acıları artık gormezden gelemez oldum , ben neden boyle hissediyorum neden birşeyler hep dediğim gibi cıktığı halde mutlu olamıyoruz dedim ve okudum bir suru kişisel gelişim kitapları, psikoloji kitapları, cocuk eğitimi okudum oğrendim ve aslında oyunun kurallarını hic bilmediğimi farkettim. Artık sıra bendeydi oyun kurallarına gore oynanmaliydi.Esim cok pimpirikli, cocukların(benimkileri de tabi) her davranışını mercekler, herşeye ayıp gunah, sinirlense yada ağlasa cocuklara kızar, anlamaya calışmaz ama anlayış bekler, bazen dover, aralarında bir surtuşme olsa cozum duşunmez , şikayet eder, hep bir felaket tellalligi aman kızım kız İmam Hatip okuluna gitsin sonra sevgilisi olur, yok oğlumu doverek terbiye etmeliyim yoksa buyuyunce eve gelmez gibi gibi bir suru gereksiz endişe panik. İnanain kelimeler artık anlatmaya yetmiyor. Artık yonlendirmekten oğretmekten yoruldum. Koskoca adam cocuk gibi davranıyor.ayrica evimiz mustakil damda guvercin besler onlarla vakit gecirir ve aşırı eşya duşkunu gerekli gereksiz herşeyi alır eski yeni farketmez artık eşyalarımı sigdiramaz oldum eve. Yani psikolojik şiddet yaşıyorum yıllardır. Kendimde ne zaman bunu farkettim cocuklarına karşı tahammulsuzlestigim zamanlar, ofke krizlerin arttığı zaman. Cok gec oldu evet ama duzeltmek istedim, eşime bunları yeri geldi bağırarak, kızarak ,yazarak anlattım. Ben bunları hep yaşadım hissettim herşeyi acık acık soyledim kendisine. Ne oldu? Anliyormus gibi yaptı hak verecek gibi oluyor geri cekiliyor. En son bir bakışımdan rahatsız oldu bana bağırdı bana boyle bakmazsın dedi. Dedim yeter ve ben diken ustunde yaşamaktan bıktım bakışlarından da rahatsız olacaksan bitirelim evliliği dedim . Bu defa dunyası başına yıkıldı. Gitti gorumceme anlattı yaşadıklarımızı ben kendisinden şikayetciyim guya ben haksizmisim gibi eşim, kv, gorumcem laflariyla ustume gelmeye başladılar. Kv en son dedi ki git kızım boşan maaşını da anangile yedir. Ben iyice zivanadan ciktim.Ben de dedim ki bu sizi ilgilendirmez ancak eşim olacak kişi isterse bu durum cozulur dedim cıktılar gittiler. Sonra eşim 2. Gun geldi ozur diledi, seni anliycam dedi falan ben de inandi. 2 aydır kav ile gorusmuyorum. Cok mutluyduk cunku ana guvenmek istedim değişir diye duşundum. Bu arada psikolojik destek almaya ikna edemedim ben almak istediğimi soyleyince tamam ben seni anliycam dedi . Neyse en son 2 aydır goruşmediğim kv ile barışalım dedik ama kv catkapi gelip gitmeye başladı, hic bir şey olmamış gibi. Ben de her gorduğumde o lafı aklıma geliyor icimden haz etmiyorum kendisini. Eşime de dedim ki annenin o lafı beni cok kırmıştı, eşim ne diyo olsun sen affedeceksin, kindar olma dedi(peki catkapi gidip gelmeler, ozel hayatımızda neler olup bitiyor diye merak etmeler ne olacak)sonra eşim yine trip atıp kusmeye cocuklara bağırıp cağırmaya başladı.Gecen sabah bizim oğlanın yemek yemesini beğenmedi diye sofradan kovdu, ben de kaltım ekmeği atıp, bu defa bana yine bozuldu senin yuzunden bu cocuklar boyle simariyo diyo, sen beni kotuliyosun cocuklarıma karşı diyo.( Asla babalarını kotulemek, sadece yanlış olan davranışları konusunda uyarım eşimi de cocuklarımı da)Ben oyle sofradan kalkınca bana 5 6 defa Allah belanı versin diye bağırdı yuksek sesle. Ben de dedim ki Allah belanı vermiş zaten. Bide bu lafına kusuyo ben senin belan olmuşum değil mi? diyo. Sonra dediki tamam mahkemeye gidiyoruz dedi. Dedim tamam haydi anlaşmalı boşanacaz. Bu defa daha da cıldırdı. Bana vurmaya kalktı cocukların onunde. Ben bunları haketmedim dedim. 3 gundur kendisinden hareket bekliyorum mahkemeye gitmedi. Ama artık cok yoruldum mucadele edemiyorum. Demek son 2 ay beni kandiriyormus megersem annesi varkenki kavgamız da bana hic hak vermemiş ağzıyla soyledi bunu. Ben nasıl yapicam artık bilmiyorum. Cok uzun oldu evet ama en kısa bu şekilde anlatabildim.Eksik anlattığım yer cok var. Hakkınızı helal edin bana bir akıl verin. Bir yanda cocuklarım bir yanda mucadele etmeyen, değer vermeyen bir eş. Evlilik iki kişilik ben cok yoruldum . Artık kendimi ona anlatma isteğim bile kalmadı. E devlet uzerinden randevu aldım goruşum en azından ayrılsam bile her yolu denedim diycem.gorunurde somut bir delil yok gibi ama biz birbirimize uygun degilmisiz cok gec anladım.