Merhaba hanımlar,

Biraz ic dokme olacak bu konu. O yuzden uzun olabilir şimdiden ozur dilerim. Benim problemim annem. Annem dilinin kemiği olmayan, kendisinden başkasını onemsemeyen, takıntılı biri. Kucukluğumden beri iyi bir ilişkimiz olmadı. Beni sevmediği bakışlarından bile belliydi. Kavga etsek ağlasam timsah gozyaşları dokuyorsun derdi. Cok canım yanardı. Ağlamaya bile hakkım yoktu. Kac kere seni doğuracağıma taş doğursaydım dedi. Odama kilitleyip odev yapmamı isterdi cocuğum en nihayetinde dikkatim başka şeylere kayardı. Bir keresinde odev yapmıyorum diye tokat atıp iki dişimi dokmuştu.

Ramazanda oruc olduğumuz bir donemde surekli soylenip soylenip beni artık "sus nolursun dayanamıyorum" diye ağlayarak yalvaracak duruma getirmişti. Kucukluğum baskı ile gecti, hala birisine karşı zıt fikirde olduğumda bunu soyleyebilecek ozguvene sahip değilim. Ellerim sesim titriyor kendi hakkımı savunmak zulum gibi. Ozguvenli olmayı gerektirecek bir mesleğim var ve ben hala tartışma sırasında annemden "kes sesini, sen kimsin" gibi lafları duyan biriyim. Annem kızarken asla zıt bir şey soylememeliyim karşı cıkmamalıyım. Kafanızda annem nasıl canlandı bilmiyorum ama kendisi uzunca suredir iş hayatında olan kendisini cağdaş olarak nitelendiren biri. Buna rağmen bu tezatlık beni daha da uzuyor.

Annemle surekli aramızda guc savaşı oluyor. O benim uzerimde baskı kurup dediklerini yaptırmak icin inat ettikce ben yapmamak icin diretiyorum. Sen baskı sevmiyorsun bana da yapma diyince "ben anneyim istediğimi yaparım" diyor. Evde ikinci sınıf muamelesi goruyorum.

Annem babam ayrı. Babamın kendine ait evi yok. Mesleğimi yapabileceğim bir işim yok henuz. Maaşım da yok dolayısıyla. "beğenmiyorsan git" diyerek defalarca kovdu beni evden. Ben bu evde kalmak zorundayım ve bunu da cok iyi biliyor. Ama annem her gecen gun dozu arttırıyor. Laflarıyla canımı yakıyor yakıyor beni son raddeye getiriyor. Sinir krizi gecirince "sen delisin" diyor. Daha once bunun icin gittim sinirimi kontrol altına almam gerektiğini soyledi doktor, nefes egzersizleri falan. Ama başarılı olduğum soylenemez.

Bir gun yine sinir krizi gecirip ya anneme ya kendime bir şey yapacağım diye gercekten cok korkuyorum. Kriz anında bile kadın susmuyor, can yakmaya devam ediyor. Artık gercekten cok yoruldum kırılgan bir insanım olduğum yaştan 10 yaş yaşlı hissediyorum. Saclarım dokuluyor, beyazlıyor. Cok yoruldum.

Okuduğunuz icin teşekkur ederim.