Merhaba hanımlar
2. Evliliğim de iyi gitmiyor. Bu platformda bir suru konu acmışlığım vardır . Hepsi ayrı ayrı olaylardan olsa da anladımki eşimin evliliğe bakış acısı zihniyeti bu.
Oncelikle ikinci evliliği gunumuzde cok az insan gecim kaygısından yapıyordur sanıyorum. Ben ilk denemem de bulamadığım yuva kavramını bu evliliğimde 30 yaşımda bulurum diye yaptım. Yani iyisiyle kotusuyle eş olmak. Aile olmak.
Ama eşim icin evlilik kadının haddinin olduğu aileyi ilgilendiren onemli konularda tek başına karar vereceği , maddi olarak ihtiyaclarımızı karşılamasıyla mukemmel bir eş olduğunu zannettiği, kadının istediği vakit ona kadınlık yapması gerektiğini duşunduğu, yapmazsa eve istediği vakit gelip yada gelmeyip sen bana kadınlık mı yaptın diyebileceği , cocukla ilgilenmenin ve ev sorumluluklarının sadece kadının gorevi olduğunu duşunduğu bir kurum.
Bu zihniyette olduğunu kavramam 5 yıl aldı.
Boşanırken turk medeni kanunun bana verdiği haklarımı almak istiyorum. Zaten dul gibi yaşadığım icin de bu haklarımı alıncaya kadar sabredebilirim. Eşim evlendiğimizde maddi durumu iyi değildi. Ama cok calışkan ve tecrubeliydi. Ben de cok calışkan bir kadınım. Birlikte iş yerlerinde calışıp kendimize sermaye yaptık ancak eşim uzerine bir şey alamadığı icin şirketi once kızına şimdi de oğlunun ustune yaptı. Şuan da butun calışmalarımızın edinimleri oğlunun uzerinde ve oğlunun etrafta soylemleri bana karşı davranışları vs bende gelecek kaygısı oluşturduğu icin calışmayı bıraktım. Eşim hala planlı olarak butun yatırımları o şirket uzerine yapıyor. Bana ters geliyor acıkcası medeni kanunda bu resmen mal kacırmak. Siz bu konuda ne duşunuyorsunuz? Aslında eskiden ve hala 3 bilezik karşılığında ikinci evlilik hatta imam nikahlı evlilik yapan kadınlarımız var. Eşimle bir ev aldık kendisi ustune alamadığı icin ev benim uzerimde ve bu sene hem ona (şirket uzerine) hem bana (kendi ustumde) araba aldık. O resmen bana dunyaları bahşetmiş gibi soyluyor.