Evet birine bağlandığım zaman yarı yolda kalacağımı bildiğim icin sadece gunu kurtaran arkadaşlıklar veya flortum oluyor. Sebebi sanırım daha once yapmış olduğum evlilik, deliler gibi sevdiğim adamın aslında beni hic sevmediğini soylemesiydi aslında seviyor gibiydi ama sonucunda bir hicmisim gibi veda bile etmeden yollarımızı ayırdık. 2yil gecti onu sevdiğim gibi ona bağlandığım kimseye baglanamadim. Beni seven insanlardan cok bende sevme duygusunu hissetmek istiyorum. Karşıma beni sevdiğini soyleyen kişilerin aslında evlenip ayrıldığım icin cıkar ilişkisini kuracağını duşunuyorum , bir coguda duşunduğum gibi cıkıyor. Mesela cok sevdiğim kanka diye hitap ettiğim arkadaşlarımın benden hoşlanmaya başladığını anladığım an gozumde bitiriyorum. Belki şans versem mutlu olucam ama hepsinde hep bir eksiklik goruyorum. Veya hoşlandığım bir kisinin bana bağlandığını anladığım an ilişkiye başlamak beni boğuyor derhal uzaklasiyorum.Umursamaz bir hal icerisindeyken kimseyi icten sevmemem kısa vadeli gelip gecici hoslantilar beni yoruyor. Eski duygularımla sevip sevilmek sonucu husran dahi olsa sonunu duşunmeden ait olma duygusunu yaşamak istiyorum. Ara sıra'da eski eşime ozlem duyuyorum.. Garip duygular icerisindeyim