Cok uzun yazmamak adına son donemlerde yaşadığım ‘en basit ’ huzursuzluklarımdan bahsedicem tabi bide artık tukendiğimden. 1 bucuk yıllık evliyim 3 aylık kızım var bi onceki konumda doğumdan beri olanlardan birini anlatmıştım. İlgisizlikten şikayetciyim. Değersiz hissediyorum. Şuan calışamadığım icin maalesef koca eline bakıyorum… Oncelikle bunca zaman hic cok bir şey isteyen bir kadın olmadım hep kendi ayaklarının ustunde duran ve kolay kolay bişey isteyebilen biri değilim ve istemedim de evlenirken de dahil. Doğum hediyesi istediğimde anlayışsız , halden anlamayan biri oldum. Kredi mi cekeyim keyfi dendi fakat kendisine kredi cekip telefon aldı. Bana da sağolsun ailem almıştı telefon 2 gun sonra kendine alıp geldi. Eve geliyor yemek yiyor cayını koyuyorum sonra oyunun başına oturuyor. İlgi alaka yok ha tabi kendince ilgileniyor. 2 kez cocuğu beraber yıkayabildik baktım kalkmıyor kendim yıkıyorum artık onuda. Gunluk 10 dakika cocuğu seviyor gerisi yok. Hafta tatillerinde bir gunum var diyor akşamları da yorgun. Bi kahve icmeye bile gidelim demek yok. Ve ben mutsuzum hayatımın boyle gececek olması beni delirtiyor. Sonra cevreme baktığımda bu hayatı isteyenler var diyerek kendimi sucluyorum. ‘En azından aldatmıyor,akşam eve geliyor,eve bakıyor ’ bunları duşunerek kendimi durdurmaktan da yoruldum. Ben karnım doysun diye evlenmedim ama duygusal boşluğum da dolmuyor. Cocuğumun psikolojisini duşunuyorum boşanırsak ne olur diye ne yapacağımı bilmiyorum artık. Kızımın her gun ağlayan mutsuz bi anneyle buyumesindense boşanmış ailenin cocuğu olması daha mı iyi sizce ?
Ekleme yapıyorum ;
Doğumumu kendi ailem karşıladı ve bu yuzden 3 gunluk anneyken annesi kavga cıkardı. Neymiş annem hastane parayı aldı ama haketti demiş. Bu başa kalmakmış. Sonrasında eşimin kredi kartını sıfırladı ailem rahat edelim diye bebek odamı da onlar aldı her turlu desteği verdiler sağolsunlar. Ama bu kavgalar olunca eşim annem eve gelince hoşgeldin bile demedi lavabodan cıkamadı. Bugun sabah mesaj attım benim ihtiyaclarım var ozellikle sevgine ilgine diye gelince konuşalım akşam veririm paranı diye yanıtlamış. Onunla konuşamıyoruz cunku asla anlamaz. Onceki gunlerde de ağzıma zeklendiği icin kızdım ve yapma dedim bunu dedim diye ona baskı yapıyormuşum kendimden nefret ettiriyormuşum. Bu arada ben 2 3 gundur onun gibi davranıyorum. Yemeğini yapıyorum cayını demliyorum aşkım diyorum ama sarılmıyorum opmuyorum cok sohbet etmiyorum ve dun benimle hic muhatap bile olmadı. Dun ağlarken yakalandım noluyor kac gundur dokul bakalım dedi. Benimde gonlumun alınmasına ihtiyacım kadınım ben değer gormek istemem suc olamaz. Bunları anlattığımda ilgileniyorum ya napmamı istiyorsun gibi gibi şeyler. Tukendim..