Herkese merhaba,

Bazen aşırı alıngan mıyım insanlar mı beni sinirlendiriyor karar veremiyorum. Ornek vermek gerekirse en basiti bugun annemle konuşuyordum, annemin de tanıdığı yakın arkadaşımın bir yerden burs kazandığını hevesli hevesli anlatıyordum bu arada yakın bir zamanda ben de bir yerden burs aldım. Neyse bana dedi ki “ama onunki iyi bir şey yani” ben de dedim ki ne demek bu şimdi, dedi ki bir şey demek değil onun icin iyi olur diye dedim. E benimki kotu mu ne demek istiyorsun yani diye sordum, senle ne alakası var diyor ben de ne ile alakası var peki ne demek bu, bu cumleden anlamam lazım dedim tartıştık biraz kapattım telefonu. Sonra bana diyor ki sen hep benim laflarımın altından başka bir şey arıyorsun ben oyle demek istemiyorum, sen farklı anlam cıkarıyorsun. Moralim o kadar bozuldu ki. Tebrik ederim ne guzel de kapat işte konuyu. surekli boyle ya, yaptığım hicbir şeyde tam olarak takdir edildiğimi hissetmiyorum. Cocukluğumdan beri surekli bi kıyas. Mesela cok eski bi komşumuz gelmişti,ben bebekken başka komşunun cocuğu renkleri oğrenmiş ben oğrenemedim diye delirmiş annem. Şimdi oyle o kadar yapmıyor ama boyle kucuk kucuk şeylerle moralimi bozuyor. Cocukluğumda hep derdi ki, bir şeyi mukemmel yapamayacaksan yapma. O yuzden mesela coğu şeye başlamaya korkarım. Kotu olur diye yapmak istemem. Ben A noktasına gideyim başkası B ’ye gitsin annem diyor ki, aa A noktası cok cok daha iyi.
Ve yaptığım, başardığım şeylerde hicbir zaman kesin bir tatminlik duygusu, mutluluk, başarı hissedemiyorum.
Hep olmadığım yerde daha mutlu olurum, yapmadığım işler daha guzel gibi geliyor.

Ama bu alınganlık konusu, bu meseleden bağımsız hep boyle ilerliyor. Biri bir şey soylediği zaman”neden oyle dedin ki şimdi” diye soruyorum ve mesela o icimde yara oluyor. Bunu aşmak icin terapi de aldım sayılır ama hic de faydası olmadı. Nasıl kurtulcam bu duşuncelerden insanların fikirlerinden bağımsız yaşamaya ne zaman başlayacağım bilmiyorum