Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi cok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Onceden hic birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Oncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an calışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Cocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar calışmaya devam ettim. Maaşımı da doviz olarak alıyordum. Maaşımı boluk borcuk, zamanlı zamansız almama rağmen guzel bir maaştı diyebilirim ama guvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi ceyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki duşunce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, cocuklar şunu istedi getir'den soyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hic acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında duğun takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Turk para birimine mental olarak gecemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem calıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir calışmıyorum sadece, o rahatlığa cok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hic birikim kafasında değil beni de engellemiyor hic.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi musrif ve sorumsuz gormeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız