İyi akşamlar kk uyeleri,
Uzun suredir ulkece kasvetli donemlerden gectiğimizi duşununce burda boyle karamsar konular acmaya hakkım yok diye duşunuyorum ama inanın derdimi sıkıntımı paylaşacak kimsem yok. Bi suredir cok zorlanıyorum zaten ileri seviye anksiyete ve panik bozukluktan muzdaribim. 24 yaşındayım, gectiğimiz sene Eylul'de mezun oldum. Daha sonra yuksek lisans icin alese girip istediğim notu alamadım. İş bulmak icin cabalarım sonucsuz kaldı. Hala bir yerlere başvuruyorum ama donuş yok. Bu yaşa gelip ailemden para alıyor olmak zoruma gidiyor. Hadi bunu da geciyorum hic arkadaşım yok, 1 tane bile. Arkadaş demeyelim ya da dostum yok. Derdimi sıkıntımı kimseyle paylaşamıyorum.
3 seneyi aşkın bir ilişkim var ama erkek arkadaşım da aynı zamanda işsizlikle uğraşıyor ve ailesi uzerinde ciddi bir iş baskısı kuruyor. Onun kendi derdi başından aşkın olduğu icin problemlerimi onunla paylaşmak istemiyorum. Ki sorunlarımdan biri de o zaten geleceğe yonelik hicbir soylemi yok. Ben evlilik diye deliren biri değilim ama 3 seneden fazladır birlikteyiz, 24 yaşındayız insan ortak bir gelecek inşa etmek istiyor. Tabiki rabbim bilir her şeyi, hayırlısı neyse o olsun ama bu şekilde ilerde bir gun ayrılmak icin birlikte gibiyiz.
Diğer en onemli sıkıntım ileri seviye anksiyete. Son bir aydır korkunc bir donemden geciyorum hastalık hastalığı beni mahvetti. Bugun psikiyatra gittim ilaca başlayacağım yarın. Ama doz cok duşuk ve en hafif antidepresanı uygun gordu doktorum. Bu koşullarda ve terapisiz neyi ne kadar aşabilirim bilmiyorum. Rabbim beterinden korusun hÂşÃ‚ isyan etmiyorum her gunume elhamdulillah. Ama korkuyor muyum evet, endişelerim hat safhada. Buraya kadar okuyan varsa Allah razı olsun. Sizce ne yapmalıyım anksiyete nasıl gecer, depresyon ve geleceğe dair umitsizliği nasıl atlatabilirim