Herkese merhaba,

Eşim ve ben 3.5 senedir evliyiz. ikimiz de 29 yaşındayız. Ben kendimi bildim bileli pkoluyum. Senede en fazla 4 kere regli olurum.

Bu yazıda sizlere cocuk sahibi olmak icin ihtiyacınız olan en onemli şeyin inanmak olduğunu anlatacağım.

Cocuk yapmaya karar verdiğimizde her zaman gittiğim kadın hastalıkları doktoruna gittim ve yumurta takibi yaptırdım. Sonuc tipik pko. Yumurtalarım 10 gunde 1 mm buyudu. Bunu goren doktor seninkiler bayağı buyumuyor senin mutlaka tedavi olman lazım klomenle başlayacağız ama once eşinin spermiogramını da gorelim dedi. Biz de gittik tup bebek merkezi olan camlıca medicana 'da spermiogram testi yaptırdık. Sonucları aldım ve doktora gittim. Tabi o kadar sayılar vs hic birşey anlamamıştım zaten kotu birşey olduğunu da duşunmuyordum. Ancak doktorrum bana duruumun iyi olmadığını eşimin normal morfolojideki spermlerinin %0 olduğunu soyledi. Evet 0 (sıfır)!!! Kafamdan aşağı kaynar sular gecti. O an tuttum kendimi ama cıkar cıkmaz ağladım, ağladım.... Bu kadar şansızlık olamaz diyordum.

Eşime durumu acıklamak cok zor oldu. Uzun bir sure kabullenemedi ama sonunda gene Camlıca Medicana daki uroloğa gittik, tomografi cekildi. Şimdi de sol tarafınfa varikosel cıkmıştı. Herşey cok kısa zamanda o kadar ustuste gelmişti ki umidim elimde olmadan yerlerde surunuyordu. Bir de medipole gidelim dedik. Orada da bir doktor gordu eşimi. İkisi de aynı şeyi dedi: Tedavisi yok. Ya ameliyat olursun yada aşılama yapılacak. Ameliyatın da bir garantisi yokmuş.

Biz şok!!!!


Nasıl ya diyoruz nasıl yani?? Kendimizi bir kac hafta icinde biraz toparlayıp Bahceci Tup bebek merkezine gittik ve son olarak orada spermiogram yaptırdık ve sonuclarda normal morfoloji %4 cıktı. Ohh dedik biraz rahatlamıştık ama bu sefer de benim hep duyduğum ama hic uygulamadığım ve hadi bir şans vereyim dediğim soğan kuru ile oluşmuş 3 cm lik bir kistimin olduğunu oğrendik. Doktor bu yumurta sağlıklı değil sen bir rahim filmi cektir gel dedi. Hadiiii!!! Rahim film mi?? O cok acıtmıo muydu ya ne gerek var yapmayalım vs yok dedi illa yapacaksın ama once regli ol ondan sonra git dedi.

Peki...

E bekle bekle regli yok. Sonra bir lekelenme başladı ki 10 gun surdu ama yok sokulme yok. Bu arada biz moral bozukluğundan haftada bir birlikte oluyoruz eşimle. Oyle bir hamilelik kovalamaca modunda değiliz yani...

Ben regli olmadım ve eşim de Keciboynuzu pekmezini icmeyi hic bırakmadı. Doktorun kapısından bile gecmek istemiyordum ki bundan 3 hafta once regli ağrılarım başladı ama nasıl ağrı... 2 hafta sonra dayanamadım doktora gittim. Benim durumum boyle boyle allah aşkına beni regli yapıın patlamak uzereyim dedim.

Gel bakalım dedi,malum koltuğa oturdum. Muayene başladı...

Doktordan şaşkın bir ifadeyle "E burda kese var" sesini duydum. Hamileeymişim! Yok artık Yoook artııkkkk!!!! Muayene koltuğunda hungur hungur ağlarken doktor muaynesine devam etti....

Şimdi 6 haftalık hamileyim! Tum doktorların eşimin durumu da olduğu icin klomen aşılama olmadan hamile kalman cok zor demelerini tek tek hatırladım. O kadar zaman bir doktor bile bana bize umit vermemişti.... Ama Allah bize bu yavruyu bahşetti.

Doktorlarınız size umitsiz bir şekilde konuşuyorsa "zor" "olmaz" "tedavi" vs cok fazla kullanıyorsa buna izin vermeyin. Hic bir doktorun sizin moralinizi bozmasına izin vermeyin cunku KİMSENİN AMA KİMSENiN boyle bir şey yapmaya hakkı yok.

Umarım bu kısa hikaye birilerinin moralini yerine bir nebze olsun getirebilir.

Sevgiyle ve umitle kalın!