İşimi cok seviyorum calışmaktan zerre gocunmayan bir insanım boş durmaktan nefret ederim o yuzden gun icinde boş kaldığım zaman aralığı kısıtlıdır o derece severek calışıyorum. Sorun ne derseniz sorun iş arkadaşlarım

Fazla alıngan ve sorunları cok buyuten insanlar. Aslında genel olarak uyumlu calışıyoruz ama ozel kısımda herkes bir tuhaf. En ufak şeylere alınıp onu niye oyle dedin bunu niye boyle demedin bir dunya tantana cıkıyor. Hepsi birbirinin arkasından konuşuyor ama yanyana can ciğerler. Sabah sabah canım oyle sıkıldı ki ağla ağla rahatlayamadım. Artık cok yoruldum kendimi buraya ait hissetmemeye başladım. Mutsuzum. Bu arada memurum tayin hakkım yok henuz sozleşmeliyim kadroma 1 sene var. Kadrodan sonrada 2 sene calışma zorunluluğu. Ne yapmalıyım nasıl yapmalıyım acaba sorun bende mi? Gercekten aptal mıyım bilmiyorum kendime de acımasız davranmaktan yoruldum