Birkac yıl once memleketime dòndum,bir oglum var ve geldigimden itibaren 2 kardesim ve esleri gelisimle beraber kiskanclik ve cocuklarinin anlasamamasi bahanesiyle tatsizlik cikardilar ve kustuk.Yavrum kuzenleriyle gorusmuyor.Malesef pandemi sanssizligiyla iyice yalniz bir hayat suruyoruz.Kimsemiz yok.Is arkadaslariyla ozelde gorusmuyoruz herkes ayri hayatlarda,oglumun yaşiti olan komsu cocugu yok.Ailece gorustugumuz kimse yok.Haliyle cocugum okulda sosyallestigiyle kaliyor.Sans bu ki sinif annelerle de iletisim olmadi herkes mesafeli birbirine.Kurs vb yere de pandemi sebebiyle yollamiyorum zaten kendisi de istemiyor.Asiri monoton bir hayatimiz var.Ailece haftada bir disari cikip birseyler yapiyoruz onun disinda sosyalligimiz hic yok.Kendimi kotu hissediyorum bazen neden hic kimsemiz yok etrafimizda diye.Kolay es dost da edinilmiyor artik hele de sehir degistirince.Var mi bizim gibi olan?Yaslaninca da boyle cevresi olmayan yapayalniz biri olacagim diye korkuyorum.