Aslında cok buyuk bir sorun veya dert değil fakat bunaldığım bir durum. 25 yaşındayım, ailemle yaşıyorum vs şu anda yl yapıyorum evlenmek gibi bir niyetim hic mi hic yok. Gelgelelim annemle bir yere gidiyoruz diyelim ya da cevreden birisinin onerisiyle şunun da oğlu var senin kız da fena değil yaşları da yakın muhabbetleri geciyor. Annem benim fikrimi hic almaya calışıyor, hayır kimseyle goruşmek istemiyorum diyorum. Birkac gun sonra bir bakıyorum bahsedilen kişiler bizim evimize oğullarıyla misafir olarak geliyor. Benim fikrim onemsenmeden annemin bunlara olanak tanımasına tahammul edemiyorum. Bu sefer ne gelen oğlanın ne de misafirlerin yuzune dahi bakmak gelmiyor icimden, ayıp mı ediyorum bilmiyorum ve nihayetinde sonrasında annemle kavgaya tutuşuyoruz. Bu akşam yine aynı mevzu var annem gelmiş yanıma guzel giyin, iyi hizmet et, okuz gibi olma vs diyor, bu laflar bana sanki oğluna bir eşya veya urun satın almak icin bakmaya gelen bir aile varmış ve ben de kendimi en iyi şekilde pazarlamaya calışmalıymışım gibi hissettiriyor, cileden cıkıyorum.