Arkadaşlar gunaydın.

Babam birkac ay once vefat etti. Ozellikle son 4 senedir kalp yetmezliği ve diğer bircok rahatsızlığı sebebiyle zor surecler gecirdik ve tek kız evlat olarak bu surecte hep yanındaydım. Annem de yaşlı, hasta ve bir ayağı hafif engelli bir kadın. Evin işi, alışverişi, temizliği, yemeği, hastane işleri, refakatciliği, babamın banyosuna, şeker hastası olduğu icin ayağının bakıma kadar hayatım tamamen yaşlı annem babama odaklıydı. Bu surec beni hayatıma ara vermek zorunda bıraktı.

Tek başıma o kadar cok şeyin ustesinden geldim ki. Defalarca ameliyat olan babamın yanında refakatcilik yaptım, yaşlı da olsa bir erkeği o hÂlde ayağa kaldırmak, yeri gelince yattığı yerden tuvaletini almak, yıkamak, paklamak cok zordu. Utanırdı benden ben onu temizlerken, erkek evlatlarının ustlenmesi gerekenleri de ben ustlendim kısaca, bebek gibi de baktım, hicbir şeyini eksik etmedim. Bu zoruma gitmiyor da onlar hayatına bakarken, tek benim gorevimmiş gibi gorulmesi cok ağrıma gidiyordu. Kız cocuğum ya tek benim gorevim ne de olsa(!).

Ozellikle abimden destek gormedik. Eline gostermelik iki kilo meyve bile almadan hastaneye bir 10 dk uğrayıp giderdi. Eve gelirler, karısı da kendi de suya sabuna dokunmadan oturur, onca işin icinde ben pazarı marketi gorur, yemeği yapar herkesi doyururdum. Babam bana kıyamazdı, gelmelerini bu yuzden istemezdi. Erkek kardeşim de bekarken onca işin icinde bir utusu yapılmasa bana bir ton hakaret ederdi. Sanki koskoca adam gomleğini utuleyemiyor. Zaten her şey benim omuzlarında. Babama dost, arkadaş, iyi bir evlat oldum, abimin seneler icinde yaptıkları, erkek cocuklarının ilgisizliği arasında onunla Tek ilgilenen, gezdiren, dert ortağı bendim. Hep soylerdi, benim kızım olmasaydı benim bir kap yemeğimi yapan olmazdı demişti, hakkımı bir tek o teslim ederdi, nur icinde yatsın guzel babam.

Babam olabilecek yaşta bir abim var, ezelden beri sıkıntılıyız. Karısı onu cok değiştirdi. Maalesef tum aileyi parcaladı yengem icimize girdi gireli, abimi himaye altına aldılar ailecek.

10 sene evvel babamın yaşlılığından, kulaklarının duymamasından, hasta anından faydalanıp notere goturup imza alarak tum mallarının satış vekaletnamesini aldı. O zamanlar da cok hasta donemiydi, kaybetmekten korkuyorduk. Babama da inşaatlarla alakalı doğalgaz, elektrik vs işlemleri icin sen yorulma demiş, bir imza alacağım demiş. Noter anlatıyor evet ama babam anlamaz, kulaklar sıkıntılı, gozler bulanık ne dedilerse he demiş titreyen ellerle imzalamış. Eve geldim lise oğrencisiydim, kağıdı gorunce baba sen ne yaptın burada satış yetkisi verdiğin yazıyor dedim. Annemin de icine kurt duşurmuştu, abimle yengemin davranışları. Sorduk soruşturduk, hemen ertesi gun bozdurduk. O gun bugundur bana duşmanlar, aramızda soğuk bir savaş var. Anne hasta, baba bir ayağı cukurda, yaşlı, kardeş kucuk anlamaz diyip şark kurnazlığı yapmaya kalktılar kısaca. Bir de ben kızım(!) zaten ben kimim ki değil mi, ne hakkım var baba malında, erkek kardeşlerim beni hep bu şekilde hor gorduler. Baba evinde yediğim ekmeği bile yuzume vurdular, sanki onların parasını yedim. Her şeyde benden fazlasını aldılar, malda, altında. Babam olmeden erkek kardeşlerime siz benim paramı yemeyi seversiniz anca diyerek yuzlerine de vurdu.


Babam olduğu gun daha toprağa koymadan, abim utanmadan Bursa ’ya gideceğim dedi, planlarından bahsetti; eşinin teyzesi yakınları vs orada. Ve burada yaşlı hasta engelli annesi varken cenaze gunu bunları konuşuyordu, sustum bir şey demedim. Babamın ruhu incinsin istemedim. O kadar haklıydın ki babam…


Dun yine geldiler. Mal satacaklarmış. Cıkan tapulara hepimiz ortağız, herkes kendi tapusunu alsın diyorum, ondan sonra ne yaparsanız yapın diyorum, biz malımızı satacağız tapu icin bir suru para yatırmak gerekiyormuş, ne gerek varmış. Dun bir suru kavga cıktı; beni oldurmekle tehdit etti abim, uzerime yurudu, vurmaya kalktı. Babam olunce gelmiş, arkasından sallıyordu, dayanamadım ulan sen kimsin ki yaptıklarına rağmen gelmiş babamın evinde, babamın hakkında ileri geri konuşuyorsun ki dedim diye oldu. Annem de evden kovdu uzerime yuruduklerinde.

İyi de biz imza versek, onlar istedikleri malları satsa geriye kalana da ortak olmuş olmuyorlar mı arkadaşlar? Tapularda 1/4 yazıyor. Hem bildiğim kadarıyla miras yoluyla gecen mallarda satış yapar gibi tapu harcı odenmiyor. Senelerdir yaptıkları katakulliler işe yaramayınca yine bir hinlik peşindeler mi sizce? Bu konularda bilgisi olanlar beni aydınlatabilir mi? Ne yapacağım? Tapu dairesine mi gitmem gerekiyor, erkek kardeşlerime guvenmiyorum.

Herkese şimdiden teşekkur ederim. Uzun oldu hakkınızı helÂl edin. Biraz dertleşmek biraz işler nasıl yuruyor bilgi almak istiyorum, canım cok yanıyor