Gunaydın herkese..
Daha onceki konumda bahsetmiştim, işe başlasam iki ucunun b*klu değnek olacağını, bilmeyenler icin ozet geceyim. Calışmak istemiyordum, sebebi oncelik olarak kv nin bende kalması, savruk olması cok konuşuyor olması ( 5 sn bile susmuyor), vs vs vs.. Tabi en buyuk etken bebeğimin kucuk olması derken, millet nasıl yapıyor yorumları, buradaki pek cok arkadaşın alaycı yorumları, cevremdeki insanların "bak şoyle yaptık, boyle oldu" ornekleriyle ben işe başladım. Neyse....
Asıl sorun, aynı dediğim gibi oldu herşey.. Her gun evde cılgınlar gibi ağlamak istiyorum. İşten geliyorum kapıyı acmamla sinirlerim alt ust oluyor, bezler kapıdan salona kadar etrafa savrulmuş, yerler cop, pecete, evin hic olmadık yerlerinden bardak, kaşık catal, butun bardaklar tabaklar mutfak tezgahına inmiş, evin butun ışıkları acık, butun kapaklı herşey acık, kapalı kucuk bi balkonumuz var sigara orda iciliyor, izmaritler ve kuller kullukte değil.. Klozetin ici yumak yumak pecete, şimdi birde onla uğraşayım diye sabırla tıkanmasını bekliyorum.. Okadar yorgun geliyorum ki vucudum et kesiği oldu, bebeğim gunduz mis gibi, ama geceleri hic uyumuyor.. Bir de uykusuzum. En son ne zaman deliksiz uyuduğumu hatırlamıyorum... En azından oturabildiğim evimde etraf toplamaktan kcım yer de gormuyor artık, ustelik buna bir de laf ediyorlar, ben titizlik hastasıymışım. Her insan evinin yuzunde coplerle bezlerle yaşamak istemez bence, ya da mutfak tezgahına bir bardak koyacak yer kalmadıysa toparlamak ister. Kendi evimi gonul rahatlığıyla toparlayamıyorum, amerikan mutfak salonda yiyor iciyoruz yerlerin halini siz duşunun.... Daha once bahsetmiştim konumda, aynı şeyleri bir bir yaşamakla beraber beni asıl delirten, sutum bebeğime dokunuyormuş. Bu kv ile eşimin super zekalarından fışkıran ortak kararları. Bebeğim 5. Ayında ve şimdiye kadar, daha doğrusu kv gelene kadar hic mama vermedim, doktor kontrolu ile birlikte sadece emzirdim. Uyumaması aclığa bağlandı ek olarak mama veriyoruz. Kv yoğurt veriyor hergun, patates havuc soğan karışımı pure yapıyor onu yediriyor, gece bebeğim cok gaz sancısı cekiyor. Ama suc kimde biliyor musunuz BENİM SUTUMDE!!! SUTUM DOKUNUYORMUŞ. Super zeka eşim dun işe gittiğimde kendi gozleriyle şahit olmuş, emziremeden gitmiştim uyuduğu icin, mışıl mışıl uyuyormuş bebek ben emzirmeyince. Artık emzirmeyecekmişim. Tabi bunları eşimin aklına sokan parlak zekanın başı kim tahmin edin. Bebeğim gunduz hep aynı saatlerde uyur, gunduz hic sesi cıkmaz hep guler, oyun muhabbet ister, gece icine bişey kacar uyumaz sabaha kadar emziririm, uykusuzluktan bazen cıldırırım, bu aylardır boyle. Ama sanki bebeğimizin gunduz aynı saatte uyuduğuna ilk defa şahit olmuş gibi davranan eşime hayretler ettim. Ağzıma geleni de soyluyorum. Ama okadar umarsızlar ki, okadar herşeye b*k atmaya alışmışlarki, herkes gerizekalı onlar akıllı, her konu hakkında ultramantıklı fikirleri var, cıldıracağım... Uzun olduysa affola.. Cok doluyum...