Kızlar merhaba
Yaşım birkacgune 34 olmak uzere hayatımda duygusal yada flortleşme olarak hickimse olmadı bi onceki konumdan belki okuyanlar bilir şehir muhit iş cevresi olarak oyle standart bir alan icindeyim ki bırakın hayatımda bir ilişkinin başlamasını yeni arkadaşlar bile taniyamaya imkanım olmayacak bir yerdeyim...

Neyse cevremde hemen hemen herkes ya evli ya evlilik arefesinde yada hayatında biri var benimse hic kimse olmadı olmayada niyeti yok hissediyorum

Ama insanoğlu işte bir gram umudum yok ama insanın kalbinde yinede kendinden bile saklayıp inkar etmeye calıştıgı bir istek kaliyor.

Cevreme bakıyorum artik benden neredeyse kuşak farkı olan jenerasyonların evlilik soz nişan haberini alıyorum...bende ise beddua yemişim gibi en ufak bir umut ışığı yok

Arada sırf can sıkıntısından chat sitelerine girdigim oluyor bazen duymak istemeyecegim laflardan girip cıkmam bir oluyorvo kadar igrenc insanlar... kırk yılin başı oyle muhabbet edilecek birine gelince yaşı duyanlar hic mi evlilik yasamadin diye soruyorlar sanki bir kac kere yapılması gereken bir eylem gibi

Esiyle ayrılmıs bir arkadasim evlilik niyetiyle eşi vefat etmis 3 cocuğu olan bir beyle tanışmis adam demiski ben bekar hic evlilik yapmamıs birinin dusunmuyorum 35 yaslarinda bir kadinin o yaşa kadar bekar kalmış olması bi sorununun olduğunu duşunduruyor bana demiş.

Yada cevrenizdeki tum bekarlarda sahit olduğunuz cevredeki insanların sanki bakkalda satılan birseymis gibi neden evlenmiyorsun sorularına maruz kalmak.Bu sorunun devamında ben herkesten şunu duyuyorum ilerde cok pişman olacaksın diyemiyorum ki benim reddettigim bi insan olmadi ki pişman olayım

Aslında ben bu konuyu acsam sakız gibi uzayıp giderde sanirım bu konu o kadar cok acıliyor ki artik iyice sıkıldiginizi dusunuyorum o yuzden ben bugun digerlerinden farklı olarak

Hem bir parca umut hemde belki keyifli anılsrin paylasıldigi bir baslik olur diye eşiniz nisanliniz erkek arkadasiniz yada adı herne ise hayatınizdaki o ozel insanla nasıl tanistiniz diye sorsam olur mu