BEBEĞİM


İlk evlendiğimizde seni karnımda taşımaya ,doğurmaya ve seninle bir hayat yaşamaya cesaretim yoktu.
Yıllarcada bu cesareti kendimde hissedemedim.Aradan 4 yıl gecti icimde ansızın buyumeye ve yeşermeye başlayan annelik istediğini hissettim.Artık heryerde etrafımda
olan anne adayları ve ufacık bebeklerine sarılan anneler ilgimi cekmeye ve kalbimi okşamaya başladı..İşte o an tamam dedim artık benimde hayatıma bir renk katacak
bir bebeğim olmalı ben anne olmalıyım dedim.
Bir ceninin anne karnında buyumesini seni karnımda hayal ederek gunlerce saatlerce izledim gun gun seni nasıl taşıyacağımı ve karnımda benimleyken neler yapabileceğimize
baktım.Bunları babanla paylaştım ve seni dunyaya getirmek icin heyecanlandık..Adet gunlerini hic sevmezken o gunler sanki gelmek bilmez oldu acaba sen benimlemisin
bebeğim benimlemi diye heray hastalanana kadar bekledim sabırsızlıkla...
Ama heray buayda benimle değilmiş bebeğim diye husranla bir sonraki ayı bekledim tam bir yıl boyunca …
ama olmadı bebeğim bir turlu bize katılamadın.Doktorlardan yardım almak istedik korkarak gittik doktor amcalarına bana ve babana testler yaptılar
O acıları sadece sen bizimle ol diye cektim hatta espri bile yaptım dunyaya bir gelsin
poposuna poposuna vuracağım bunların acısını yaşatacağım ona diye….keşke gelebilseydin kıyarmıydın sana hic.pamuklara sarardım seni…
olmadı bebeğim babana azosperm dediler senin dunyaya gelebilmen icin babanın ameliyat olması ve seni normal yolla dunyaya getiremeyeceğimizi oğrendik.
Bana doktor amcaların ameliyat dedi senin oluşup bana sımsıkı tutunup beni birdaha
bırakmaman icin laparaskopi olman gerekiyor dediler o ameliyattan korkan annen hic korkmadı ameliyat masasına yatarken o minicik ellerini tutup o yumuşacık yanaklarını
opebileceğim gunleri umut ederek yattım derken birsuru masraf cıkardılar onumuze sanki
yuce rabbim sana sahip olmama engel olurmuş gibi..
Benim sana sahip olmak icin yaşadığım cesareti şuan baban maalesef sağlayamıyor ben sana bu kadar yanıp tutuşurken karnımda seni bukadar hissetmek isterken seni kucağıma
alıp opmek isterken bakıpta icime sokmak isterken onume engeller cıktıkca cıkıyor bebeğim.Cevremde doğacak bebeklere sevinemiyorum bile artık kıskanc oldum
canım bebeğim hasretle ve ictenlikle senin aramıza katılman icin cok uğraştım ama gucum yok ne olur benim kadar baban ve sende caba sarfedin yoruldum bebeğim annen yoruldu…………….ne olur gel artıkkkkkkkk.:Saruboceq: