bu yaşta hala asosyal olmaktan vazgecmedim ve kendi halimde olmaktan rahatsızlık duymuyorum, diğer insanlar gibi yalnızım diye arayış icinde değilim. ama soz konusu insan topluluğu olunca rahatsızlığım var bunun da normal olmadığını biliyorum.

eşimin iş arkadaşı bizi dışarda yemeğe cağırıyor, kendi eşi de gelecekmiş, zaten insan gorduğumde laf bulamayan ben yine sessiz damgası yiyeceğim niye konuşmuyorsun, sessizsin diyecekler diye korkuyorum. Cunku zamanında bu laflardan cok bıktım.

Resmen kendi kendimin arkadaşıyım, o kadar iyi anlaşıyorum ki felsefe yapıyorum espri yapıyorum,cumlelerim gayet duzgun. ama başka insanlarda bu soz konusu değil. bir de bir tek eşimin yanında rahatım.

Not: anlaşılmayan yer: rahatsız olduğum ve rahatsız olmadığım şeyler gayet acık gorunuyor. yalnızlık duygusu yaşamıyorum sadece dış ortamda rahat olmak istiyorum ona gore yorum yapılması icin yazmıştım.
bendekidurumlar .!.:
bu yaşta hala asosyal olmaktan vazgecmedim ve kendi halimde olmaktan rahatsızlık duymuyorum, diğer insanlar gibi yalnızım diye arayış icinde değilim. ama soz konusu insan topluluğu olunca rahatsızlığım var bunun da normal olmadığını biliyorum.
Genişletmek icin tıkla...