28 yaşında bir cocuk annesi ve cok şukur sağlığım yerinde. en azindan boyle duşunmek istiyorum. herşey dedemin olum haberini almamla başladi. o gunden sonra geceleri uyumaz oldum. en ufak kalbim carpsa eyvah oluyorum dedim. şuan bile uyuyamadım. esim destekcim ama oda bazen abarttigimi duşunuyor gun icinde ve iki gece eşim işte oldugu icin yalnız kalıyorum oğlumla.... akrabalarım benden uzakta zaten bağlı da sayılmayız.gidip gelme arama sorma yok bizde... Burda arkadaşmda yok yalnızlık beni delirtiyor... benim gibi olan arkadaşlar varsa destek beklerim en azından yalnız olmadığımı bilirim buralarda yeniyim şimdiden teşekkur ederim.