Merabalar arkadaşlar bundan iki hafta oncesinde bir sinir hali ile nişanı attım . Cok sevıyordum cok da sevildim 1,5 yıldır bir ilişkimiz vardı cok kıskanctı kendi sorumlarımızdan cok ayrılmak istedim ama bu ona izin vermedi surekli toparlamaya calıştı cok yıprattı benı ama vazgecmedi benden ama nişandan sonra ailesi ile sorunlar coğaldı soyleki nişanlım ailesi ile cok anlaşan bir insan değildi ozellikle babası ile bana yapılan haksızlıkları da biliyordu . Nişan gunumde babasının takıntıları yuzunden ağladım ama ben sevgime hep sahip cıktım onun icin direndim . Oda oyle bana surekli sabretmemı soylerdi ve onun icin herseye sustum . En son aileler biz araya geldı ve tartışma cıktı . Ailesi uzerime yurudu ve orda her zaman benı savunan adam Sessiz kaldı cok zoruma gitti attım yuzugu ama doner sandım . Affeder gelmedi . Sonra cok kısa da olsa konuşma fırsatım oldu sevdiğim adam gelirdi dedim bana umut vermedin ailen istemiyor artık dedi . Altınları gondermeseydın donuşumuz olurdu dedi. Biliyorum sende benım gibi gel dıyorsun dedi . Yakınları ile konuştum cok kotuymuş oda ben gibi ne yemek yiyormuş ne su iciyormuş . Bizi ailelerimiz yar etmedi dedibana . En son yakını ile goruştum biz birbirimizi sevsekte bizden olmaz demiş cok yoruldum yıprandım rabbim yazmamış demiş kestirmiş atmış . Gel dedim son kez ben seni son kez goremem dedi dayanamam dedi şimdi o başka şehirde ben başka şehirdeyim cok pişman oldum cok sevıyorum cok ozluyorum oda ben gibi severek ayrılmak cok zormuş . Sizce nişanlımın siniri gecince donuş olur mu sabır etmem mı gerekıyor yoksa kafasında bitiren erkek ne kadar sevse de donmez mi ?