evlilik amacıyla biriyle konuşmaya başladım. ama ilk gunden beri hoşlanamadım. cok iyi biri ama cekim hissetmiyorum. bir de sanki karşısına kim cıksa zaten evlenecekmiş gibi geliyor bu da moralimi bozuyor. sohbetim seni sıkıyor mu dedi hayır dedim. tanışmayı başından kabul ettiğim icin vicdan azabı cekiyorum ve kendime sen sanki cok mu harikasın, niye beğenmiyorsun onu diyorum. 27 yaşındayım, ondan başka kimseyle tanışamayacak gibi hissediyorum. şu an bana beğendiği salon takımlarını yolluyor.