Merhaba kızlar
Ara sıra takip ediyorum ve yardımlaşmalarınız bakış acılarınız benim icin onemli.
Evliyim 2 kucuk cocuğum var;evliyim ama yalnızım.
Kocam ailesinden gelire sahip olduğu icin evin giderleri ve cocuk masrafları oradan karşılanıyor.ekstra calışıp bir iş yapmıyor 9 yıllık evliyiz.
Ben yaklaşık 6 yıl once iyi olan mesleğimi bıraktım ve cocuklarıma bakmaya başladım.iyi bir anne olduğum soylenir yanımda baba faktoru de olmayınca her şeyi tek başına yapıyoruz cocuklarla ve artık bu biZim rutinimiz.
Yeme icme okul uyku odev gezme tozma cocukların hep bende
Kocam uyduruktan babasının firmada gunduzleri vakit gecirip geceleri en iyi ihtimalle iki gecede bir dışarda icki yemek erkek erkeğe kahve ortamı bitmiyor.ailesi ile yakın oturuyoruz.
Uzerimize hic bir şey yok.
Ne kocalık ne babalık gorevini yerine getirmez cocuklarda ona karşı soğuktur bana aşırı duşkunler.
İyi kotu konuştum kavga ettim şiddet gordum cocukların gozu onunde defalarca gran değişmedi.
Bana surekli beğenmiyorsan defol git diyor
Annesi ile konustum erkekdir alttan al ve oğlunun kotu huyu yokmuş idare etmemi istedi.
Kendi ailemle konustım kendin ettin kendin buldum diyorlar kactığım icin
Ve ben yatılı bakıcı muamelesi gormekten eşimle hic bir paylaşamamaktan duygusal olarak bıktım.yoğun stres ve uzuntu icerisindeyim her gun aynı.yaşım geciyor ama adam aynı işe başlamak istiyorm tum sorumluluk bende oldugundan kendisi yada ailesi hic bir şekilde destek olmuyor
O hep yorgun hep hava almaya ihtiyacı olan ama ben gittiği yerden konum gonderen dışarıya karşı hali vakti yerinde aracı evi olan biriyim ama işin ic yonu bu anlattıklarım.
Aşağılamaları ve uzerimdeki sorumluluklardan ozguvenim azaldı.kendileri insanların yuzune gulup kimseyle kotu olmayıp ama beni hor goren bir aile yapısına sahipler.
Bana tavsiyelerinizi dinlemek isterim cıkmazda gibiyim