Annem hep kaygı dolu,hassas bir insandı.O kadar gucsuzdu ki,bu yuzden bizi koruyamadığı zamanlar oldu..Parasız kalmaktan,yalnız kalmaktan cok korkar..Kaygılarından bizi sevmeye zamanı olmadı..Elinde olsa bizi eve hapsedip ,kendince guvende olmamızı sağlayacak.
Sevilmemiş,ya da eksik sevilmiş..Bir tarafları eksik kalmış..Cevredeki insanlar ona gore kotu..Arkadaşlar kotu...Sevildiğine inanması icin iyilik gormesi lazım..Hatta iyilik de gorse o iyiliğin icinden bulur buluşturur bir kotuluk cıkarır..Masumlar Aprtmanı Safiye ’nin annesinin bir kac alt versiyonu ...
Bazen ona o kadar kızıyorum ki,sonra da acıyorum..Şevkat duyuyorum..Bazen cok gaddar bir insan oluyor,bazen de yardıma muhtac,savunmasız bir cocuk...Ama sadece anne olamıyor..Caba gosteriyor mu bilmem..Ama buyuyemiyor...
Uzun zamandan sonra birlikte yaşadığımız evden kızkardeşimle ayrılmaya karar verdik.Mecburduk.Daha onceki konularımı takip edenler bilir...Kıyamet koptu..Sanki kilometrelerce uzaklara gittik.Ağlamaktan helak oldu...İcim gitti..Ama kalamazdık..Kucucuk bir ev..Erkek kardeşimde var.Ozel alanımız yok..Ama oyle boyle kucuk değil..
Bugun eve geldim,onun yanında kalacağım diye sevindi...Cocuk gibi.Daha 50 yaşında .Cok yaşlı da değil...”Anne gereksiz yere stres yapıyprsun,beş km uzaklaşıyorum sadece”diyorum.Anlamıyor..Saatlerce dertleşti benimde..O kadar dolu ki..Saatlerce anlatmaya ihtiyacı varr..Psikoloğa gitmeyi bir denese..Ama istemiyor..Anlatsa buyuyecek belki..
Keşke annem guclu olsa..İhtiyacım olduğunda ona danışabilsem.Derdimi anlattığımda rahatlasam,zor durumda kaldığımda annem halleder diyebilsem...
O boyle olduğunda ben nasıl mutlu olacağım?Kendim icin bir şeyler yapmak bana acı veriyor?Cunku annem hic mutlu değil...