Merhaba arkadaslar,

Ben 17 yasindayim belcikada dogdum ve Belcikada yasiyorum yaklasik 5 aylik evliyim 3 aylikda hamileyim maalesef istemeyerek hamile kaldim ama kurtajda yapmadim. Ben kaynanamla ayni evde kaliyorum mecbur ve her gun kavga ediyorum agliyorum ben biktim dayanamiyorum inanin anlatamadigim kadar cok tukendim bu yasimda, babamla bir senedirde konusmuyorum, bu yuzden annemlerle fazla gorusemiyorum ve bu yuzden cok uzuluyorum, evlendigim icin pismanim aslinda ama hep kaynanaman yuzunden cunku esimle aram cok cok iyi ne yapmam gerek
Evlenmeden once ailelerle anlastik kesinlikle bir ayrilma olmicak diye, esim anne kuzusu, kaynanamda bana hakketmedigim seyler soyleyip beni sucluyor surekli bi hatam yok bile kendi kafasinda paranoyak seyler kuruyo ve bunu esimde biliyo, benide koruyo ona karsi ama tabi hakliysam ve bu suclanma konusunda hep korudu beni. Annem zaten uzuluyo herkes uzuldu erken yasta hayatimi mahvettim diye ama evlenmek zorundaydim zaten cunku ya ayrilmaliydim ya da evlenmeliydim babam benimle konusmadigi icin ve esim bana cok asik bende ona cok asigim birbirimizi cok ama cok seviyoruz 2 senedirde beraberiz. Artik sabir mi edicem ben mecbur bu seylere?
Ayrı eve cıkmak istiyorum ama o da şimdi imkansız ve başka eve taşıncagımızda illa anasıyla aynı şehirde olucak. Guya baska eve cikarsam ordada rahat vermicekmis. Annesini hic ama hic sevmiyorum allaha havale ediyorum onu, ondan nefret ediyorum.
Ben sessiz masum bi kızım bu zamana kadar hic bi kotuluğum olmadı ama işte bunlarıda hakketmiyorum ben ne yapicamm ben annemede bişey anlatamıyorum yazık her gun uzulup ağlıyo kadıncağız acaba sonradan duzelebilir mi her sey?