Kızlar, anlatacağım olay dun oldu.. Sinirden elim ayağım titredi, uzun sure kendime gelemedim.
Cok uzun oldu, sıkılanlar okumasın sadece icimi dokmek istedim.

Rahmetli amcamın bize emaneti sevgili X ablacığım var. Sağ olsun dertleriyle ve yaptıklarıyla bizi hep yerin dibine soktu ve sokmaya da devam ediyor.. Benden 6 yaş buyuk olmasına rağmen yaptığı cocukca hareketler her zaman şaşırtmıştır beni.
Şimdi, X ablam oldum olası aşırı rahat bir insan olup karşısındakini kullanmaya bayılır. Zamanında kendinden yaşca buyuk ve evli erkeklerle beraber olup en az 2 3 kişiyi idare etmiş ve bununla gurur duymuştur her zaman.
Bir gun birine cok kotu aşık oldu ve evlenmek icin elinden geleni yaptı. Eline erkek eli değmemiş, gozleri acılmamış biri olarak gosterdi kendini.
Bu arada adam da hanzonun onde gideni. İlgisiz, capkın, duşuncesiz.. Kısacası tam ona gore birisi!!
Neyse bundan 3 4 sene once bir mağazada gecici olarak işe başladım. Daha ilk iş gunum ve ablam beni aradı ağlayarak. Bu arada sevgilinin ismi de "Y" olsun..
Zaten "nasılsın, bi derdin var mı diye hic sormaz" sağ olsun.. Direk konuya daldı; "Y ile kavga ettik, beni terk etti ara onu ablam intihar etti, hastanedeyiz" de dedi.
"Abla arayamam şu an, işteyim biliyorsun ilk gunum bugun.. Ayrıca ne gerek var bırak giderse gitsin" dedim, "tamam goruşuruz" dedi ve tel. kapattı.
Daha sonra korkmaya başladım kendine bir şey yapmasından. Cunku daha once intihar etmeye kalkıştı başka birisi icin..
Aradım, baktım cevap vermiyor.. Tabii işte olduğum icin cok fazla arayamadım.
Bi ara yemeğe cıktığımda baktım, beni netten silmiş..
Eve gittiğimde babama soyledim (Şikayet anlamında değil, biz babamla her şeyi konuşuruz genelde. Saklım gizlim yoktur) o sırada babamın da dikkatini cekti, babamı da netten silmiş.. Bu olaydan sonra benimle 2 sene kadar konuşmadı..
2 sene once duğunu olacaktı, babaannemin ısrarıyla konuşmaya başladık sevgili ablacığımla..
Bi gun beni aradı, enişte bunu baya hırpalamış.. sinirden delirdim. Babamı kuzenimi aradım ve "gereğini yapın, sahipsiz sanmasın kızı" dedim. Tabii bu arada o kocasıyla barışmış.. Oluyor aşkından adamın!!
Neyse dedik, kendi kararıdır..
Eski konuları acmadan goruşmeye başladık..
Gecen sene Haziran Temmuz gibi beni aradı yine tutuşmuş..
"Bana 150 TL gondersene, telefon faturam yuksek geldi, Y duyarsa cok kızar" dedi.
Neden yuksek geldiğini sordum, "bilmiyorum, ben de anlamadım" dedi. Tamam ben veririm de git operatorunle ilgili bir yere baksınlar, belki fark etmeden bir yere uye olmuşsundur, sonra surekli odemek zorunda kalma dedim. "Hattım Y'nin ustune, duyarsa beni mahveder" dedi. Abla bunda kızacak ne var hatadır olmuş işte bak ben geri de istemiyorum parayı, ama enişteme soyle baksın, yoksa surekli gizli gizli odersen daha zor durumda kalırsın" dedim. Y duymasın ben hallederim dedi..
"Tmm soyle Iban'ını gonderirim iş cıkışı "dedim, kartım yok ki benim dedi..
"O zaman kimlik no ver, bugun olmaz ama yarın oğlene kadar Ptt'ye yatırırım" dedim, Bizim burada Ptt yok, cok ters dedi, O zaman enişteme soyle yarın seni bana bıraksın zaten yarın işe de gitmiyorum ark.lar gelecek hem guzel vakit geciririz dedim, "Orası Y'ye cok ters, beni bırakamaz" dedi.. O zaman sen gel bebeğinle evin oradan otobus kalkıyor dedim yok ben gelemem bebekle buradan oraya dedi.
Tmm o zman bakarız bi caresine dedim..
Ertesi gun aradı yine, yarın bana mesaj atsana "abla bana para lazım 150 Tl gonderebilir misin yaz, yengene senin paraya ihtiyacın olduğunu soyleyip alırım, sonra veririm sen vermişsin gibi dedi..
Annesine bu şekilde yalan soylemek pek hoşuma gitmedi ama, yengem bile artık kendisine inanamadığı icin o da para veremezse enişteyle yine kavga etmesinler diye mecbur "tamam atarım" dedim.
O gun yine iş yerinde mesaj attım; Abla benim 150 Tl'ye ihtiyacım var, biliyorum sen de calışıyorsun ama verebilirsen cok sevinirim, en gec 2 ay icinde veririm" yazdım..
Bu arada bana fece.den mesaj atıyor surekli.. "2 ay deme, 3-4 ay de", "150 deme 200 de.."
Tabii dediği şekilde duzeltemedim mesajı işim vardı.. Surekli arıyor ard arda.. Meşgule attım abla işim var 10 dk musaade et dedim, baktım yine uzun uzun mesaj atmış.. "40 yılda bir iyilik istedim, sen bana yardım etmedin.. Ben sana amcanın emanetiyim, bana boyle mi sahip cıkıyorsun" ama neler neler yazmış..
Eşim o gun bana cok kızdı bu ne boyle yalan dolan, senin ne işin olur boyle sacma sapan şeylerle, bir daha goruşme onunla dedi.
O zamandan beri goruşmuyorduk, 1 ay oncesine kadar..
1 ay once beni aradı, "kızım seni cok ozledi, teyze demeye başladı, sen ozlemedin mi" dedi..
Ben de tek cocuk olduğum icin hep bir yeğenim olsun isterdim, oyle deyince uzatmadım. Ozlemez miyim, cok ozledim kuzumu dedim, yine konuşmaya başladık.. Bu arada iş arıyormuş, taşınacaklarmış.. Eşim zaten daha ilk gun dedi sana işi duşmuştur diye..
Neyse, dun yine beni aradı ve ben yine işteyim..
Bu arada havuzlu sitede oturuyoruz diye her daim hava atar.. Dun dedi ki; "Canım ya benim kontorum kalmadı, sana bi no. versem bana sipariş verebilir misin sitenin marketinden.. Cocukla dışarı cıkmak zor geldi şimdi.." bozuldum biraz, ben işteyim sabahtan akşama kadar, o keyif yapmak icin sigara, kola, cekirdek siparişi verdirmek icin beni arıyor.. "Tamam ararım" dedim soğuk soğuk..
Allah şahidim, 5 10 kez aradım surekli meşgul calıyor.. Abla ulaşamıyorum meşgul calıyor dedim, arada oyle oluyor yine ararsın dedi.. Bu arada işlerim cıktı onları yaptım yine aradım 2 3 kere, yine meşgul abla halen meşgul dedim bu arada bi tane daha no. gondermiş bunu ara istersen diye. Onu aramadım yalan soylemem.. Abla diğerini aradım ulaşamıyorum dedim. Tamam ben gider alırım yazdı. Ben de tamam dedim. Yine aradan 10 dk gecti, "arkadaşa soyledim 10 sn. surmedi ulaştı aramadan aradım diyorsun beni bekletiyorsun burada yazdı" Cinlerim tepeme cıktı artık.. Zaten iş yerinde stres ustune stres..
"Yeter be, sen ne sanıyorsun kendini, varsa yoksa senin dertlerin.. Bi kere bi derdin var mı diye sorun mu bu zamana kadar, işteyim diyorum anlamıyor musun?? Sen butun gun evde yatıp benden sipariş vermemi istiyorsun, ulaşamadım diye laf sokuyorsun" dedim, "Bi kere senden bir şey istedim onu da hemen yuzume vur" dedi. Ben de tutamadım kendimi "Ne ilk defası, senin cocuk cocuk aptal hareketlerinden sıkıldım artık.. yok ablam intihar etti diye mesaj at, yok mesajda 250 yaz.. işim gucum yok seninle mi uğraşacağım ben, biraz aklını başına al artık" yazdım.." İntihar konusunu acmak nereden aklına geldi şimdi, evliliğime zarar mı vermek istiyorsun yoksa" yazmış
"Defol git, cok ağır konuşacağım şimdi" dedim, halen cocuk cocuk mesajlar atıyor bana "Amcanın hatrına mesaj atma bana, ben calışmıyor olabilirim ama dunyanın en kutsal işini yapıyorum, anneyim ben, "yazmayzmayazmayazma" gibi salak salak mesajlar attı..
"Ben bu zamana kadar amcamın hatrına katlandım sana" yazdım. Halen daha elim ayağım titriyor.. Hesaplarımdan falan tamamen silip engelledim numarasını da engelledim.
Eşimle ilk tanıştığım zamanlar telefonda konuşurken surekli arkadan sesleniyordu eşime, bizi yemeğe gotursene diye..
Dediğim gibi tek cocuğum ben.. Bu yuzden midir bilmiyorum ama kişisel eşyalarımı paylaşmayı sevmem. Kimseden de bir şey alıp giymem.. Bekarken surekli benim kıyafetlerimi, ayakkabılarımı ben evde yokken gidip alıyor sonra isteyince surat asıyordu. Bi keresinde benim kıyafetlerimi almış, kendi kıyafetlerini de benim dolabıma koymuş.. Aradan bir hafta falan gecti babaannem onlara gidecekti oturmaya, bu arada kıyafetlerini yıkadım utuledim babaannemle gonderim, babaanne lutfen soyle kahverengi hırkamı gondersin, dedim. (Eşimle ilk sevgililer gunumuzde bana aldığı ilk hediyeydi o) bu olay olalı 4 sene falan oluyor ve halen o hırka bana gelmedi benden cok o giydi ve sonra ne yaptı bilmiyorum. Artık ben utandım sormaya
Daha o kadar cok şey var ki, ama cok fazla sıktım biliyorum. Lutfen kusura bakmayın cok doluyum.