Herkese gunaydın. Arkadaşlık ya da duygusal ilişkilerinde biraz başarısız biri olarak bu konuda da fikirlerinizi almak istedim..
Bir yıl once calıştığım kurumda benden yaşca bikac yaş kucuk bi kadın arkadaşım goreve başladı. İş yerinden ozel arkadaş edinmeyi pek sevmem ama yakın davrandı, ortak ilgi alanlarımız falan da olunca gercekten uzun değer verdim; birlikte tatildir şehir dışı gezisidir derken uzun senelerdir hayatımda olan eski dostlarımın yanına koydum onu değrr olarak diyebiliriz (sevgili gibi anlattım ama ). Aile yapısı, ilişkilere bakışı flan brnim gibi değil pek biraz daha rahat ama onemsemedim bunu cok acıkcası…
Taaaa ki ne zamana kadar ama? Onun vasıtası le hayatıma biri girene kadar. O kişi hayatıma girdikten sonra şunu oğrendim: sosyal medya aracılığı ile defalarca ona seni sordum dedi (bunun ayrıntıda bi onemi yok sonra kendisi gelip direkt tanıştı zaten); ama arkadaşım bunların birini bil bana soylememişti; neden sonra laf acılınca oyle ustun koru evet sordu falan dedi ama geciştirdi yani.. buna pek anlam yuklememeye calıştım, hayatıma giten kişi ile de olmadı zaten ama bu benim kafama takıldı bir kere. Sonradan oğrendim ki bunlar eski arkadaşmış ve benim erkek arkadaşımın yakın cevresinden bircok erkek ile yakınlaşmış gecmişte (20 li yaşların başında yani şimdi 30 yaşında), muhtemelen bunları duymamı istemedği icin soylemedi ama ben takılmazdım bunlara zaten; orada hesapcı davranmış olması uzmuştu beni..
Sonrasında bu ayrılık evresinde beni yalnız bırakması; bilerek yapmadığına eminm ama o hassas doneminde bana, sen de yeni ayrıldın nasılsın?, dememesi; surekli kendisinin yeni başlayan ilişkisini anltması uzdu beni.. hani bir his vardır ya ‘ben olsam oyle davranmadım ona ’ diye, aynen boyle hissettim..
Ayrılık acımı, uzuntumu yanında yaşayamadım; beni yargılayacağını, ne kadar uzgun olduğumu karşı tarafa ileteceğimi duşundum nedense…
Her neyse ve bu arkadaşımla acık acık konuşarak; ayrıntı veremedim ama pek bu surecte kendimi yalnız hissetiğimi; aradaki guven duygusunun zedelendiğini soyleyip biraz uzak durmak istediğioi soyledim (surekli goruşmek, eski rutine devam etmek istiyordu cunğu bahane uydurmktan cok sıkılmıştım). Sozun ozu arkadaş tarafından aldatıldığını duşundum ki aldatılmak duşuncesi cidden yalnzıca sevgililikte değil boyle ilişkilerde de cok yaralayıcı olabiliyormuş..
Bir aydır boyle nezaketen iş yerinde konuşurken dun buluşmak istedi, ben hicbir arkadaşımla boyle olmadım o kadar yemiş icmişliğimiz var, cok uzuluyorum bu duruma falan dedi ki soylerken de gozleri doldu biraz samimi geldi bana.. dedim ya rahat biri ilişkilere, arkadaşlıklara benim kadar anlam yuklemiyor. Tum eski sevgileri ile arkadaş kalmış, kus olduğu tek insan yok hayatta.. ben biraz daha savunmacı biriyim heralde bu tarz politik ilişkileri yurutemem hayatımda…
Ayyyy cok uzun oldu okur musunuz bilmem ama… kendi kişisel hırslarım icin arkadaşlığımı bitiriyorum gibi geliyoe bir yandan.. ne yapsam acaab? Şimdidden cevaplar icin teşekkurler