hikayem biraz uzun arkadaşlar ben on yıllık evliyim evlendikten 1,5 yıl sonra basit tedavilerle hamile kaldım ama kalp atışı başlamadığı icin alındı sonra biraz bekleyiş ve yine iğne tedavileri başladı olmadı sonra tam tup bebek tedavisine başlıyacağımız ay hamile olduğumu oğrendim gayet guzel giden bir hamileliğim vardı ama bir gece aniden başlayan sancı ile 23. haftamda kızımı kaybettim cok zordu benim icin daha sonra doktorum kendiliğinden yine olur dedi bekledik biraz ama olmadı bu arada 3 defa tup bebek yaptırdık biri tuttu hemen duştu diğerleri hic tutmadı bu arada 9 yılgeride kalmıştı coktan bu 9 ylda gecirdiğim filmler tahliller histereskopilervs.en onemlisi psikolojimden hic bahsetmiyorum daha sonra yine deneyelim dedik ve tup bebek tedavime başladık aynı zamanda pko hastası olduğum icin tedavide ilacların yan etkisini fazlasıyla yaşadım ama sonuc guzeldi 2 erkek bebeğime hamileydim hamileliğim ilk gunden sorunlarla başladı kanamam oldu arkasından cok hormon almam sebebiyle yumurtalığımda cok fazla kis oluşmuş o ağrımı hic unutmuyorum 13.haftaya kadarda kislerle uğraştık tam herşey yolunda derken 18.haftamda rutin kontrolum sırasında rahimde 8mm acılma olduğunu acil dikiş atılması gerektiğini oğrendik acilen ankaraya gidip dikiş attırdık ankarada gecirdiğim sıkıntılı on gunden hic bahsetmeyeceğim eve donduk sonunda ama bende bittim ne uyku uyuyabiliyodum nede rahat duşunebiliyodum artık paranoyak olmuştum birde evle hastane arasında gidip gelmek beni cok yormuştu ama cocuklarım icin eşim ve ben herşeye katlanıyoduk ve her sabah kalktığımda şukrediyodum bu gecede sağ salim gecti diye neyse geldik 21.haftaya renkli ultrasona gireceğimiz gun sabah kalktığımda renksiz bi sıvının geldiğini fark ettim ama cok değildi yinede doktora randevumuzdan once gidip goruştuk veeeeeeeeeee oğlumun biri ayaklarını dikişin arasından cıkarmıştı ve onun suyu sızıyodu doktor umut yokdedi ve acil dikişimin acılması gerekiyodu yoksa rahim ağzı yırtılabilirmiş dikişim acıldı ve ilk oğlum doğdu daha sonra daha fala dayanamadım ve bayıltmalarını istedim uyandığımda oburude beni coktan bırakıp gitmişti bu bizim icin buyuk bir yıkım olmuştu ama daha bitmedi arkadaşlar doğumdan 3-4 gun sonra ayaka bileğim cok şişti once onemsemeddim daha sonra doktora gittik hormonlara ve gebeliğe bağlı olarak bacaklarımda damar tıkanıklığı olmuştu yani dvt.yani hem dvt hastası hemde rahim ağzı yetm.var biri yatmamı gerektiriyo diğeri yatmamamı ve dvt den dolayı hormon almam yasak ve birdaha hamile kalabilirsem dvt gecirme riskim cok fazla sonucunda ne olacağını ise sadece rabbim biliyo bu yuzden anne olma umudum hic kalmadı benim icin dua edin lutfen psikolojim bitti her anım bunları duşunmekle geciyo artık rabbimden hayırlısı demekten başka carem yok....