Efendim bendeniz 32 yaşında bir akademisyenim. Elim yuzum duzgundur. Cıtı pıtı mini minnakım. Sporumu yaparım, kendime bakarım. Gezip gormediğim yer kalmadı. Aslında kendimle de barışık bir insanım. Fakat ilişkiler konusunda cok tecrubesizim. Bundan bir yıl once yaklaşık iki yıl suren ilişki mi değil mi bilmediğim bir durum oldu. Karşıdaki insan benimle sevgili olmak icin evine gitmem gerektiği ve cok fazla olmamakla beraber yakınlaşmamız gerektiğini soyleyip duruyordu. Fakat ortada ilgi yoktu, 3-4 gunde bir arardı beni. En son gittim o eve fakat yakınlaşma olmadı. İki gun sonra bir mesaj bir daha goruşmeyelim. O bey evleniyor şimdilerde. Ben ise hala kendimi sucluyorum. Nasıl olsa tum erkekler aynı şeyi bekleyecek. Cok aşırıya kacmama şartı ile biraz yakınlaşsaydım diyorum. Şu an ben mutlu olmalıyken benim yerimde o kız var diye duşunuyorum donem donem. Ama bazen geliyor aklıma bunlar her zaman değil.

Sizden akıl istiyorum ve merak ediyorum. Sizin de boyle hayal kırıklıklarınız oldu mu? Beni de bekleyen bir doğru insan var mıdır? Aradan bu kadar zaman gecmesine rağmen hala niye kendimi sucluyorum?

Cok teşekkur ederim