Merhaba kızlar
İcim o kadar yanıyor ki,onceki konumu bilenler bilir.Boşanma aşamasındayım.3 aydır babamın evindeyim.Bilmeyenler icin ozet geciyorum 2 yıllık evliydim.Evliliğim boyunca fiziksel ve psikolojik şiddet,baskı,aşağılanma,surekli her tartışmamızda seni boşayacağım diyen bir koca,ailesine ve arkadaşlarına benim dedikodumu yapan,zorla kurtaja mecbur bırakan bir ruh hastası bir kocam vardı.Nişanlılık doneminde beni el ustunde tutan kocam evlenince bana her eziyeti eden biri haline donuştu.Ne hayallerle evlenmiştim.Universite hayalimi onun icin bir kenera bırakmıştım.Size tavsiyem asla hayallerinizden ve hedeflerinizden bir erkek icin vazgecmeyin.Elin oğlu asla acımaz.Once ayaklarınızın ustunde durun.Evlilik herkesle olmuyormuş.Haftaya salı gunu eşyalarımı almaya gidecem ve mahkemem var.Onca şeye rağmen canım cok yanıyor.3 aydır gormediğim o eve gidecem ve eşyalarımı alacam.Evet dayanmam ve guclu olmam gerekiyor.Duygusal yapım var bu beni biraz zorlayacak biliyorum ama mecburum.Onu gormek istemiyorum,ama ne yazık ki gorecem tam alıştım ayaktayım derken tekrar gucsuz olmaktan korkuyorum.O eve nasıl girecem,eş kişisini gormeyi tahammul edemezken nasıl dayanacam bilmiyorum.Başından bu durum gecmiş hanımlar lutfen bana motive verin.Bana dua edin kızlar,buna cok ihtiyacım var