Daha once de buraya konu acmıştım kotu hissettiğime dair. Aralık ayında hafif hafif başlamıştı. Bu ay ise gittikce şiddetlendi ve derslerimi bile etkiledi.

Ben psikoloğa ilk 13 yaşımda gittim. Depresyon ve cocukluk travması yaşadığımı soylemişti bana, psikiyatriste yonlendirmişti. O zamanlar cok kotuydum gercekten. Depresyon ve davranış bozukluğu tanısı almıştım. Antidepresan yazmıştı 6 ay kullanmıştım ama 6 ay icinde daha kotu olmuştum. Cunku bu sefer aşırı hareketlilik, yerinde duramama vs. başlamıştı. Odamda donup duruyordum hareket etme ihtiyacı hissediyorum. Geceleri asla uyumazdım 4-5e kadar muzik dinlerdim kulaklıkla. Arada mutlu oluyordum ama aynı zamanda ofkem de cok şiddetlenmişti. Abim de antidepresan daha kotu etki etti demişti. 6 ay boyunca kullandım yine de. 6 ayın sonunda iyi oldum, sakinleştim.

Ailem de duruldun şimdi daha iyisin falan diyordu ama tekrar depresif hissetmeye başlamıştım. 14-15 yaşımda yine aynı psikoloğuma gittim farklı bir yaşadığım olaydan oturu. Depresyon tedavisi gordum ilacsız gordum ama. Psikoterapi gercekten de işe yaradı. Son seansa gelirken benim saclarım kısacıktı, erkek gibi kestirmiştim, giyim tarzımı değiştirmiştim. Psikoloğum da şaşırmış cok beğenmişti. Kendimi iyi hissetmeye başlamıştım yavaş yavaş. Psikolog da beni artık iyi gorunce seansı karşılıklı olarak sonlandırdık. Ondan sonra spora başlamıştım diyete başlamıştım ama yemek yemiyordum yani acıkmıyordum. 55 kilodan 44 kilo olmuştum ama yine de cok memnundum, iyiydim. Gece de bazen uyumayıp spor yapardım ya da muzik dinlerdim iyiydim yani o donem biraz da olsa. Sonra aileme kulak verip yemek yemeye başladım kilo verdiğime pişman olmuştum. Şimdi kilom yerinde. Bir de benim bazen kendime yonelik duşuncelerim olurdu hatta cok sacma duşunceler işte ben aslında buyuk biriyim, gelecekte cok buyuk biri olacağım tarihte bazı şeyleri değiştireceğim, ben cok ozelim vb. hisler. Ama utandığım icin psikoloğa bu hislerimi soylememiştim. Cunku aileme bile soyleseydim sacma geleceğinin farkındaydım dışarıdaki insanlara.

En son gecen sene yaz aylarında iyiydim ben. Ailemle tatilde geziyordum, keyfim yerindeydi, hatta nasıl bir cesaretim varsa hoşlandığım kişiye bile pat diye soylemiştim hoşlandığımı. Eylulde okullar acılınca derslerim cok iyiydi. Sınıfta hatta zeki diye anılırım oğrenciler tarafından. Derslere katılırdım, derste oğretmenlerle sohbete girerdim, takdirle gectim 1. donem. Babam da şaşırmıştı ilk defa bu donem boyle başarı gosterdiğim icin. Cunku onceki donemler hic boyle bir başarım olmadı. Sonra 1. donemin sonlarına doğru bir arkadaşım neden durgunlaştın dedi, cevremde hic arkadaşım kalmadı artık biri yazsa da konuşasım gelmiyor sinir oluyorum o kişiye. Derslerde uyumaya başladım, derslere katılamıyorum cekiniyorum, sınıfta hic konuştuğum arkadaşım olan kimse yok, mesajlaştığım pek kimse yok, bugun hatta bir sınav notum 45 geldi. 70in altında notu olmayan biriydim. Bazen nedensizce gozlerim doluyor. Davranış bozukluğum yani aşırı ofke, kavga vs. yok. O sadece gecmişte olmuştu. Ama durgunum, tekrar depresifim.

Aileme soyleyip tekrar gitmeli miyim sizce? Ve bu durum neden boyle tekrarlıyor olabilir, yaşayan oldu mu hic? Psikiyatriste mi gitmeliyim sizce?