Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha once actığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın cok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun icin uzulduğumu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini gormuş bulundum

Bugun oyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki cocuk annesi eşini cok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden donuldu
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir donem yani ozetle cokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda cocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gozleri mutluluktan ışıldıyor yuzunde samimi bir gulumseme oyle hoşuma gittiki hesabın ilk acıldigi tarihten son gune kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki cocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse cocukların tum sorumlulukları kendidinde ve calısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk cok guzel ben boyle boyle derken tum gun hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dunyamda cocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı uzulmezdim.

Mesela bazen ay gecer ablam aramazsam aramaz hic aramiyorsun deyince inan cocuklardan kendimi bile gormeye zamanım olmuyor der
Bugun mesela kardesimi aradım nobet cıkışiydi extra isler cıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz oylesine aradigimi duşunup ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular acmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gun ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye duşundum ama dusunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu soylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum