Merhaba herkese;

Burada cok nadir konu acıyorum. Cok zor şeyler yaşadım evladımı kaybettim. Cok zor bir surecti. Bu hikayeyi Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi sayfasında anlatmıştım uzun uzun. Burada sadece şunu yazmak istedim.
Ev alırken eşimin ailesinden borc almıştık. Kendi ailemden de. Ama hepsi borc. Zaten hic aile desteği ile bir şey yapmadık. Neyse bundan gocunmuyorum. Calıştık yaptık.
Sorun şu Kızım ozel gereksinimliydi. Eve gelmesi durumu oldu ve ben calışmayacaktım. Eşimin ailesi geldi eve alma yoğun bakımda kalsın cocuk calışamayacaksın dedi. Bizim arabamız yok dedi. Soylendi durdu... Demediler al evladına doy biz de torun sevelim. Ben de elimde kalan bir kac altın ve doğum paramı cıkarttım borclarını odedik 5 kuruş parasız kaldık. O donem psikiyatri tedavi gorduğum icin maddi olarak da kotuyduk. Cocuğumuz yoğun bakımdayken bize bir ihtiyacınız var mı demeleri gerekirken bir de parayı istediler.

Eşime dedim cocuğum eve gelecek odeyemeyiz belki kimse laf etmesin. Sesimi cıkartmadım odedik. Eşim buna cok uzuldu. Ailesini aramadı sormadı. Zaten derdimiz de coktu. Kayınvalidem ve kayınpederim onları aramadık diye bir akşam arayıp eşime evlat değilsin okudun paran var diye kendini adam sanıyorsun saydırdı durdu. Eşimle ailesi arasında diye hic karışmadım bu zamana kadar. Ama kayınpederim donup " siz evlat nedir bilmezsiniz sizinki sizi arayamıyor ya" dedi. Ben bu laf uzerinde sinir krizi gecirdim. Eşim ailesi ile telefonda buyuk kavga etti ben sinir krizi gecirirken onlar telefonda kavga ediyordu. Kayınvalidem geldi ozur diledi. Ama o da oğluna adam oldun sandın okudun paran oldu diye bir suru şey saydırdı. Kayınpederim ise sadece eşimden ozur diledi. Bu arada oyle cok parası olan insanlar değiliz sıfırdan hayat kuruyoruz işte. (para dediği de bir ev bir araba... ev 10 yıllık kredili bir de)

Bizden aldıkları parayla kayınvalidem kendine 50 gr bilezik yaptırdı bu arada. Araba aldılar ama kredi cektiler bir kısım. Bunlar kırıcıydı ama laf etmedim eşim zaten cok uzuluyordu. Bir de ben ustune gitmedim senin ailen boyle diye.

Kızımın yoğun bakımda doğum gunu oldu. Hic gormemelerine rağmen kv gelmedi. Kendi yoğun bakımda enfeksiyon kaparmış oyle dedi. (20 yıl once goğsunun bir kısmı kanserden alınmıştı onu bahane etti)

Gecen hafta da kızımı bitkisel hayata sokan, kızımı olduren o hastaneye arkadaşını checkupa goturduğunu oğrendim. Nasıl girdin oraya dedim. Nasıl elverdi icin. Ben gitmedim arkadaşım gitti falan dedi konuyu değiştirdi.

Yakın oturuyoruz ama bu olaylar sonrası 1 yılda max 4 defa falan goruştuk. O da eşimin babannesi koyden gelmişti falan oyle 1-2 saat. Eşimin goruşup goruşmeme kararı alması gerek. İcten ice eşime de kızgınım. Ailesi ile kavgasını bitirmiyor. Devamlı kavga ediyorlar konuştuklarında da. Konuşmazlarsa kayınvalidem 7 sulaleyi arayıp ağlıyor evladım bana bunu yaptı gorun diyor. İnsanlar evladıyla gurur duyar bir şey yaptığında ama onlar oyle değil.

İşin ozu olarak tum bu olaylardan sonra yeniden hamile kalmak istiyorum. Ama şimdi bir cocuğum olursa onu da sevmesinler istiyorum. Kızıma ihanet gibi geliyor onların gelecekteki cocuğumu sevmeleri. Sanki Arya gorur de uzulur beni niye sevmediler der gibi geliyor. Ne yapacağım bilmiyorum.

Uzun oldu. Kusura bakmayın. Daha bir suru şey var anlatılacak olanlar ama kısaca ozetledim.