​
Tup bebek tedavisinde amac ciftlerde sağlıklı gebelik elde edilmesidir. Laboratuar ortamında spermle yumurtanın en iyi şartlarda dollenmesi ve gebelik oluşması sağlanmaktadır. Ancak kaliteli embriyo elde edilerek rahim icine konulmasına rağmen her zaman gebelik oluşmamaktadır. Bunun nedeni olarak genellikle embriyonun rahme tutunmadan once gelişiminin yavaşlaması, duşuk kaliteli embriyo elde edilmesi, embriyonun icindeki genetik bozukluklar, vucudun bağışıklık sisteminin bebeği kabul etmemesi, rahim yapısı veya ic zarı faktorleri olduğu duşunulmektedir. Bazen de yapılan tum araştırmalara rağmen gorunur bir sebep ortaya konulamamaktadır.
Gebeliğin oluşması icin embriyo rahim icine konulduktan sonra ceşitli maddeler, proteinler, buyume faktorleri salarak rahim ici zarına yaklaşmakta, onunla temas etmekte ve uygun ortam varsa yavaş yavaş gomulmekte ve bunun sonucunda gebelik oluşmaktadır.

Yapılan bazı calışmalarda sorunun embriyoların rahim icine gomulerek gebeliğin devam ettiği rahim ic zarında olabileceği gostermiştir.
Rahim ici hucrelerde ceşitli nedenlerle oluşan fonksiyon eksikliği sağlıklı embriyonun rahim icine gomulmesini engellemektedir. Bu durumda ya gebelik oluşmamakta ya da oluşan gebelikler duşukle sonuclanmaktadır.

Gebelik aşışı olarak bahsi gecen tedavide amac kadının rahim icinde embriyonun gomulmesini sağlayacak biyolojik maddelerin elde edilmesi ve tup bebek tedavisinde kullanılmasıdır. Bununla ilgili ilk bilimsel araştırma 2006 yılında yayınlanmıştır (1). Bu calışmaya gore klinik gebelik oranlarının tekrarlayan başarısızlığı olan ciftlerde standart uygulamada % 11,1 iken gebelik aşısı uygulandığında % 41,2 olduğu bulunmuştur. Yine dondurulmuş ve cozulmuş embriyo transferi denemelerinde de aynı yontem uygulanmasının yararlı olduğunu belirten bir calışma da 2011 yılında yayınlanmıştır (2).
Bu tedavi icin yapılacak işlemler şunlardır;

1. Rahim ic zarında problem olup olmadığı tespit edilmelidir. Bu uygulama ceşitli testlerle yapılmaktadır.

2. Yumurta toplama gununde kadından kan alınmakta ve ozel işlemlerden gecirilerek monosit denilen beyaz kan hucreleri ayrılmakta ve bu hucreler ozel kultur ortamlarına konularak coğaltılmaktadır. Hucre kulturu denilen bu işlem cok dikkatli olarak ozel inkubatorlerde ve uretme sıvılarının yardımı ile yapılmaktadır. Hucre uremesinin uygun, devamlı olması ve istenilen maddelerin yeterli miktarda salınabilmesi icin gerekli hormonlar da ilave edilmektedir. İki gunluk kultur sonrasında rahim icine embriyo gomulmesine yardımcı olacak sitokinler denen maddeler ve buyume hormonları monositik hucrelerce salınır ve ureme sıvısında birikir.

3. Bu işlemler yapılırken diğer taraftan laboratuarda yumurtalar spermlerle dollenir ve embriyolar elde edilir. Rahim icine transfer edilecek embriyolar rutin yontemlerle secilir ve transfer gunune karar verilir.

4. Transfer gununde rahim ici değerlendirilir. Kalınlığı olculur ve transfer edilecek bolge saptanır.

5. Laboratuarda elde edilen gebelik aşısı olarak ta adlandırılan sıvı embriyoların rahim icine konulacağı gunden bir gun once veya aynı gun rahim icine verilir.
Bu işlem teorik olarak rahim icini daha sonradan transfer edilecek embriyoların gomulmelerine uygun hale getirir. Bu şekilde hazırlanmış rahim ici zarının konulan iyi kalitede embriyoları daha yuksek oranda kabul edeceği yani gebelik oluşmasına yardım edeceği duşunulmuştur. Ayrıca bu tip bir uygulama daha sağlıklı gebelik oluşturacağı icin gebelik kayıpları yanı duşukleri onlenebileceği iddia edilmiştir.
Bu uygulamayı belli bir protokol dahilinde tekrarlayan başarısızlıkları olan ciftlere arzu ederlerse onayları alınarak uygulamaktayız.
Unutulmamalıdır ki bu uygulama her cift icin gerekli değildir. Bircok cift klasik tup bebek uygulamasıyla zaten kolayca gebe kalabilmektedir. Ayrıca kulfetli ve maliyetli bir uygulama olduğundan dolayı ek masraf da gerektirecektir. Ancak tekrarlayan başarısız denemeleri olan ciftlerde gebelik şansını arttırıcı bir yontem olabilir. Elbette bu konuda daha cok sayıda araştırma yapılması faydalı olacaktır.