Mrb kızlar .sizlere yazmak istedim cunku ben işin icinden cıkamıyom benim gibi olanların bana yardımci olmasını isterim . 28 yaşındayım bı evlilik yaptım . Boşandım. Bı bucuk yıldır hayatımda kimse yok . Eski eşim resmen benim donum noktam oldu . Onun gibi kim kotuyse etrafımda siliyorum .ailem kan bağım dahil . Şu an etrafima bakiyorim kimsem kalmadı. Ben sahte insanlarla sahte ilişkiler kuramıyom. Gercekten seven insan sayısı cevremde bir kişi ama ona bile acık kapı bırakmışım bir gun yanlış yapabilir. İşte derdim şu herşeyin bu denli farkında olmam insanların niyetini cok cabuk anlamam artık beni cok yoruyo ve yalnizlastiriyo . Bosandigim zaman bile hemen evlenemk isteyen ben şu an evlenecek insan gormuyorum cunku herkes hata yapar . Yalnızlığı seven bı insanda değilim . Cok caresiz kaldım ne yapacağımı bilemiyorum. İnsanalra karsi yapmacık bı ilişki icinde olamıyorum ote yandan bu yalnızlık da beni cdelirtecek cinsten . Evdeyim param var zamanımda var . Ama nereye gidersem gideyim hep o dertlerim benimle . Yuzmeyi cok severim mesela insan havuzun ortasında durup duşunur mu ? Bi anda durup duşunuyorum ve gozlerim doluyo cevredekiler hemen anliyo her alanda boyle . Susmak ve hickimseye birşey anlatamsm derin yalnızlık. Sadece ben mi yaşıyorum bunları?, Tukenmişlik sendromu mu? Ki o kadar mutsuzum ki butun vucudumdaki hastalıklarıma kaynak yok hepsi uzuntuden ilac alıyorum o bile dengeleyemiyor