Herkese merhaba. Uzun zamandır benzer her konuyu okuduğumda az cok gelen fikirleri tahmin edebiliyorum ama sakinleşemiyorum. 2 senedir ilişki demeye bin şahit bir rezilliğin icindeyim. Adamla aynı iş yerindeyiz farklı birimler. Dışarıdan efendi, kibar centilmen olan adamın icinden bir ruh hastası cıkacağını tahmin edemedim. Aşırı kıskanclıklar, paranoyak hareketletri vardı, surekli kuser kendi kendine trip atar, sessiz kalırdı. Ben karşıdan karşıya gecerken adama fazla bakmışım, kafenin parkından arabayı cıkarırken adama bakmışım iş yerinde amirime fazla uzun bakmışım. Bu elbiseyi ozel olarak teftişe gelenler icin giymişim vs. Tam bir aptal gibi uzun uzun adama anlattım, kendime zerre saygım olmadan susup oturmuşum başka carem kalmamış gibi. Son birkac aydır tamamen duzelir gibi oldu yani ben oyle sandım.
Ve bu sırada o ne yaptı, binbir yalan ben sadece sohbet muhabbet etmeyi seviyorum diyerek kızlarla surekli bir muhabbet(beni iş yerinde ozellikle gizlediğini fark ettim) dışarıda da bensiz plan program yapmalar ama sorsanız hepsi tesaduf hepsi denk gelme. Ben de o zaman sen de yapma diyince,, sen cok sorun cıkarıyorsun olmuyor boyle diyerek tehdit etme.
Bugun de iş yerinde odamda olan yazıcıdan cıktı alamadım uğraşmak istemedim makineyle kağıt mı ne sıkışmıştı ve yana gectim vay efendim yana adamlar icin gecmişim. O aşırı dikkat ediyormuş ben bundan sonra gorurmuşum vs vs. Ve bana o..u dedi.
27 senelik hayatımda ilk defa bir insanı rezil etmeye bu kadar hevesliyim. Ben bilsinler istiyorum bu melek gorunen adamın nasıl bir ruh hastası olduğunu bilsinler istiyorum. Ben onun yuzunden herkesten uzaklaştım adam yapıştıkca yapıştı onlara. Ortamdan dışlandım, arkadaşlarımı kaybettim. Sabahtan beri binbir tehdit adama zerre umrunda değil cunku hicbir zaman yapamadım. Kuzenim uzun zamandır halini iyi gormuyorum zaten dedi, psikiyatriste yonlendirdi kendisi de hekim, pazartesi gideceğim. Ben bu adamdan nasıl kurtaracağım kendimi. Milyon defa ayrıldık, mide sorunlarım başladı uykusuz kalıyorum gunlerce bana nasıl bunu dedi ben onu aldatmıyorum ki diye adam rahat her konuda cunku biliyor ki evde ağlıyorum..
Bağımlılık mı bu, bir insan kendine bu saygısızlığı yaparken karşıdan nasıl saygı bekler? Ben her zaman boyle mi olacağım insanlara karşı, nasıl duzeleceğim? Bu lafa rağmen hala nasıl oturup ağladım da o odayı yıkmadım başına. Psikiyatrist fayda eder mi bana, aynı ortamda nasıl gorup umursamamayı oğreneceğim?