Selam kızlar. Hayırlı ramazanlar.
Ya bu konuyu acsam mi diye cok duşundum. Biliyorum piskyatriye gitmem gerekiyor ama şuan ağlıyorum. Yazmak istedim. Mesajınız iyi gelebilir diye. Uyeliğimi iptal edecektim ama yine de bı umut yazıyorum ya. Ya o kadar geniş ve detaylı konu ki. Cok kısa soylemeye calisicam. Ya ben cok hatalı, ozguvensiz, ise yaramaz biriyim, bunu tum kalbimle soyluyorum ve cok cok eminim buna. Ama benim de bir canım var, az once olan olay Bbm kalemi yerine koymadım diye sinirlenip bağırdı. (Not yazmış kağıda, bu kacıncı, aldığın şeyleri yerine koy tarzı) ya ben smdilik cocuklarımla ailemle yaşıyorum. Ya ben bilerek isteyerek yapmadım. Ama aklıma gelse de inadına yapmak istemezdim. Tartıyı da yerine duzgun koy dedi diye gizliden tartı aldım, odada kapıyı kitliyip tartıliyorum. Konu basit gelebilir ama ben kırk yaşıma merdiven dayadım. Hayatımın her alanında gucsuzum. Kendime guvenim yok ve ben bu saatten sonra kendimi kimsenin eğitmesini istemiyorum, buna musade etmeyeceğim ama cok cok fazla gerginim. Sinirden yuzume tokat atıyorum bazen. Dayanamıyorum. Gercekten bilmiyorum. Nasıl sabredicem. Duzgunce konuşmakla olsa bu saate kadar olurdu. Ben bu saatten sonra iyilik icin bile olsa en yakınım tarafindan bile yontulmak istemiyorum.tek isteğim sakin kalabilmek, cunku baygınlık hali geliyor sabredemiyorum. Cok cok gerginim. Bu sadece bir ornek. Ya kağıda yazmisti. Anneme dedim boyle boyle ama ses cikarmicam dedim. Evet o senin baban dedi (eskiden sinir krizi gecirirdim) sustum, sinirimi gostermeyi bırakın, ağzımı acıp baba oraya yazmışsın, yok ben kalemi hatırlamıyorum vb hic yorum yapmadım ama o ne yaptı. Az once bağırdı. Kalem hala yerine konulmamis falan dedi. Korkudan gozlerimi kapadım, odaya gelir diye korktum. Ya beni seviyor biliyorum kızıyım, iyilik icin ama ben dayanamıyorum dayanamıyorum